Ρούχο στενό η απελπισία

Ο δρόμος γιόμισε αγκάθια

ξυπόλυτος βαδίζω...

Σαν του Χριστού τα πάθια

μα δεν λυγίζω

δεν ήρθε η ώρα

λέω άλλη μια μπόρα

και θα περάσει

δεν θα με σπάσει

σαν καλαμιά

και δίνω μια

και στέκομαι ορθός!

Κι είναι η ζωή εμπρός

και δεν θα σβήσω

πριν ένα χνάρι αφήσω

στην αθανασία...

Δεν μου χωρά η απελπισία...

Αργοναύτης 03/01/2020

Του μοναχού

Ήτανε κάποιος άνθρωπος

περπάταγε μονάχος

κι έμοιαζε θαλασσόδαρτος

τυραννισμένος βράχος...

Σαν βρήκε πέτρα κάθισε

λίγο να ξαποστάσει

και γλάκισε η σκέψη του

σ' όλα όσα είχε χάσει...

Κι ετσά που εκαθότανε

έπιασε το τραγούδι...

τόσο γλυκό που άνθισε

στη γλάστρα ένα λουλούδι...

Τραγούδαγε τον πόνο του

κι όλα τα βάσανά του

γλυκά, μ' ένα χαμόγελο

σαν ξόρκι του θανάτου...

Κι αφού στην πέτρα άφησε

βαρύ του το φορτίο

χάθηκε στον ορίζοντα

αλαργινά σαν πλοίο....

Κι έμεινε πάντα ολάνθιστο

εκείνο το λουλούδι

που είχε την τύχη κι άκουσε

γλυκό του το τραγούδι...

Αργοναύτης 08/01/2018 https://www.youtube.com/watch?v=bHiap6AS1xs&ab_channel=%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82%CE%A0%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82GeorgePagalos&fbclid=IwAR01PwvLhG3naleW50JI3CFC8Gnr8GL3DrVqkbGj4JC52VzF6cVRoce1hvs

Εγώ και η νύχτα

Νύχτα μητέρα λογισμών
που αλήθεια με τρομάζουν
σε ποιων το φως αστερισμών
οι εφιάλτες μου κουρνιάζουν;

Νύχτα της έμπνευσης τροφός
μα και του φόβου αντάμα
το ένα σου στήθος βγάζει φως
και τ' άλλο πνίγει κλάμα...

Νύχτα δεν ξέρω αν σ' αγαπώ,
αν ίσως σε φοβάμαι,
μήπως μισώ σε... Τι να πω;
Σαν γράφω νύχτα θα 'ναι...

Γιατί στην άγια σου σιωπή
βγαίνει έξω η ψυχή μου
κι ότι έχει μέσα της να πει
μελάνι στο χαρτί μου....

Αργοναύτης 25/01/2017

Αναμονή Πρωτοχρονιάς

Αναμονή Πρωτοχρονιάς

Και να που γυρίζει
η πρώτη σελίδα
ο χρόνος αρχίζει
και ψάχνω ελπίδα
ευχές παίρνω, δίνω
βαθιά που πιστεύω
κοιτώ ότι αφήνω
συντρίμμια μαζεύω...

Μέσα μου κρύβω
μια καμινάδα
κι έπειτα σκύβω
σε μια χαραμάδα
κρυφά να κοιτάζω
ο Άγιος να 'ρθει
που χρόνια πια τάζω
στο εντός μου παιδί...

Αργοναύτης 01/01/2017

Αποδείξεις

      Αποδείξεις
     
      Γέμισε η ζωή μας αποδείξεις,
      παντού μικρά χαρτιά τσαλακωμένα,
      πως σκλάβοι γίναμε τώρα ενδείξεις
      του χρήματος, σε χρόνια διψασμένα
      για λίγη αξιοπρέπεια και γαλήνη,
      όπου αρκούμαστε στην ευτυχία
      με όσα τώρα λίγα η ζωή μας δίνει
      και με τη φτώχια πια μεσοτοιχία.
      Κι ενώ δεν ξέρουμε αν αύριο στο τραπέζι
      θα ‘χει ξανά ψωμί να φάνε τα παιδιά μας
      με συν και πλην στις αποδείξεις πλέον παίζει
      να αποδείξουμε πως μαύρισε η καρδιά μας….
     
                                                                  Αργοναύτης 24/05/2015

Στους έρημους σταθμούς

Στους έρημους σταθμούς

Στους έρημους γυρνά η ψυχή μου τους σταθμούς
που έχουν βαγόνια στις γραμμές παρατημένα
με αναμνήσεις φορτωμένα και καημούς
και τα παράθυρα από δάκρυα ποτισμένα.

Πόσες φορές έχουν γνωρίσει την χαρά
και πόσες άλλες εκεί έμαθαν τον πόνο
σε κάθε αντάμωμα σαν ήτανε μπροστά
ή χωρισμούς που σταματούσανε τον χρόνο.

Μα τώρα πια χάσαν την αίγλη την παλιά,
φιγούρες μοιάζουν θλιβερές και γερασμένες,
πληγές γεμάτοι, με παράθυρα κλειστά,
με αποβάθρες και γραμμές χορταριασμένες.

Αχ να γινότανε ξανά να είχαν ζωή
πάλι στα σπλάχνα τους, ας ήταν για μια μέρα,
τραίνα ανυπόμονα να έφταναν πρωί
και με σφυρίγματα να σκίζαν τον αέρα.

Κι εγώ να ήμουνα ξανά παιδί μικρό
πάνω στην γέφυρα πεζών να τα χαζεύω
να με τυλίγουνε με σύννεφα καπνό
την μυρωδιά τους στην ψυχή μου να μαζεύω….

                        Αργοναύτης 21/05/2015

Μάνα μου

Μάνα μου

Μάνα μου όμορφη στα μάτια μου
γεμάτη από ζωή και από γλύκα,
μάνα που μάζευες κομμάτια μου
και δύναμη μου έδινες για προίκα,
μάνα που ίσκιος μου έγινες
πάντα να με προσέχεις
και την ψυχή σου έδινες
εμένα να συντρέχεις,
που να σε βρω μάνα μου πια
πάνω σου ν' ακουμπήσω
έφυγες γι άλλη γειτονιά
πως να σ' ακολουθήσω;
Μ' αν έφυγες στον ουρανό
έμεινες στην καρδιά μου
και στην ψυχή και στο μυαλό
και πάντα είσαι κοντά μου....

Αργοναύτης 10/05/2015