Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

100.000 ποιητές για την αλλαγή για τρίτη χρονιά στον Βόλο Κυριακή 10/11/2013

Το βίντεο της εκδήλωσης.

http://bambuser.com/v/4087588

Στο 2:07:40 το δεύτερο ποίημά μου που μελοποίησε ο Παναγιώτης Μπερλής (διάφανα κρίνα) και στο 2:26:50 το πρώτο που ήδη ξέρετε... Κάπου προς το τέλος των απαγγελιών οι δικές μου....

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Ηλίθιος

Ηλίθιος

Τόση ζωή και τόσες μάχες σου χαμένες
όλες τα νώτα που δεν είχες φυλαγμένα
να επιμένεις με τις μνήμες σου σβησμένες
όλοι πως έχουν την ψυχή τους σαν εσένα...

Μα των ανθρώπων οι ψυχές όλες δεν μοιάζουν
έχουν αγκάθια οι πιο πολλές και σε τρυπάνε
κι είναι και άλλες δηλητήριο όπου στάζουν
στις ανοιχτές σου τις πληγές για να πονάνε.



                                                   Αργοναύτης 09/09/2013

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Η ευωδιά σου



Η ευωδιά σου

Κάθε γυναίκας έχει η μνήμη μυρωδιά
ξεχωριστή η καθεμιά και διαλεγμένη
άλλη αιθέρια απαλή κι άλλη βαριά
άλλη οικεία στο μυαλό και άλλη ξένη...

Κι εσύ μυρίζεις γιασεμί σαν γειτονιά
κάπου στης πόλης τον ιστό που είναι κρυμμένη,
που έχει αυλές γιομάτες γλάστρες στη σειρά
και στο τσιμέντο με παρτέρια επιμένει...


                                          Αργοναύτης 
                               Βόλος 03/09/2013

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Το τίμημα

Το τίμημα

Γλύψε και πάλι τις πληγές σου σαν σκυλί
κι άσε τον χρόνο να περάσει να τις 'γιάνει.
Μέτρα στο σώμα σου ξανά κάθε ουλή
γυμνός που αφήνεις κάθε δόρυ να σε φτάνει...

                                                          Αργοναύτης
                                                             Βόλος 29/08/2013

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Μικρό ερωτικό 2




Μικρό ερωτικό 2



Είναι στιγμές που μου λείπει απλά
το να σε έχω πλάι μου...
Να ακουμπάω το μπράτσο μου
στο λείο δέρμα σου όπως σε έχω αγκαλιά...
Να αφήνομαι στο ρυθμό της ανάσας σου
που περνάει στις φλέβες μου
από το άγγιγμα των σωμάτων...

Αργοναύτης
Βόλος 25/08/13

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Πολύχρωμο μαύρο


  
  Πολύχρωμο μαύρο...

Άρπαξαν ότι πρόχειρο
στο διάβα τους που βρήκαν.
Κάτι από εδώ κάτι από εκεί
αρκεί λιγάκι χρώμα
το μάτι για να ξεγελά
απάνω του να είχε.
Το φόρεσαν στα γρήγορα
στο αιμόφυρτο το σώμα
πάνω απ' το μαύρο σάβανο
που στην αρχή το ντύσαν.
Όμως όσο πολύχρωμο
κι αν κάμωσαν το μαύρο
κανέναν δεν ξεγέλασαν
μόνο ξυπνήσαν μνήμες...


Αργοναύτης 12/07/2013


Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Άγχος




 Άγχος

Τα μάτια πια δεν κλείνουν στο κρεβάτι,
ο φόβος για το αύριο τα κρατά
ορθάνοιχτα να ψάχνουν θαρρείς κάτι
στήριγμα νά 'βρει η χαμένη σου ματιά.

Να μην πλανάται στο κενό σαν ξημερώσει,
όταν στους δρόμους στα χαμένα θα γυρνάς
παρακαλώντας δακρυσμένος Θεός να δώσει
να μην περάσει άλλος κανείς ότι περνάς.

Να βρει ελπίδα στο σκοτάδι να σκαλώσει,
να κρεμαστεί πάνω σε κάποια σιγουριά,
από το φόβο και το άγχος να γλιτώσει,
την αλυσίδα της να σπάσει την βαριά.

Κι ύστερα σκέφτεσαι στο δρόμο σου τι είδες
την μέρα αυτή που αργά αργά αποχαιρετά,
στο ζύγι βάζεις μία μια τις καταιγίδες
κι είναι η δική σου απ' τις άλλες πιο ελαφριά.

Κι έτσι επιτέλους ο Μορφέας σ' αγκαλιάζει
διώχνει τους φόβους σου της νύχτας μακριά
και την καινούργια αυγή βλέπεις να τάζει
πως θα γλυκάνει σου την πίκρα στην καρδιά.

Αργοναύτης

Βόλος 01/05/2013

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Εθελοντές


Εθελοντές

Υπάρχουν άγγελοι εκεί έξω ακόμα
δεν έχουν τούτοι εδώ φτερά
δυο λέξεις όμορφες έχουν στο στόμα
κι έχουν μεγάλη μια καρδιά.

Έχουν τα χέρια τους να δίνουν
όπου χρειάζεται αγκαλιά,
κι αγάπη τόση που να σβήνουν
τον πόνο μονοκοντυλιά.

Κάποιοι που αν και λίγα έχουν
πρόθυμα δίνουν τα μισά,
σ' όποια ανάγκη πρώτοι τρέχουν,
σκορπούν παντού παρηγοριά.

Δώσε τους πίσω Θεέ μου αγάπη,
όση μοιράζουν τους τα χέρια
και στο χρυσό σου το κιτάπι
γράψε τους τ' όνομα μ' αστέρια.

Αργοναύτης

Βόλος 11/02/2013

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Απόγνωση

Για σένα φίλη μου που έγινες αφορμή με μια σου ανάρτηση να γραφεί αυτό το κομμάτι... Ελπίζω να το δεις... Ξέρεις εσύ...




Απόγνωση

Πνίγομαι ήταν η κραυγή σου
σε μια στιγμή αδυναμίας.
Για ποιόν θεό είναι η σφαγή σου
κι είσαι αμνός μα ποιας θυσίας;

Ποιοι κομματιάσαν τη ζωή σου
και την πετάξαν στα σκουπίδια;
Μύριες ζωές σαν την δική σου
γύρω, σπαρμένα αποκαΐδια...

Ένα θεό αυτοί πιστεύουν
μόνος θεός γι' αυτούς το χρήμα
σωρό ζωές γι' αυτόν μαζεύουν
δεν έχουν όσιο ούτε κρίμα.

Είσαι για εκείνους μόνο πιόνι
σ' ένα παιχνίδι τους στημένο
που όταν κάποτε τελειώνει
πάντα σε βρίσκει τον χαμένο.

Μα εσύ κρατήσου, μη λυγίσεις,
μην παραδώσεις τα όνειρά σου
να σου τα κλέψουν μην αφήσεις
κι ας μείνουν μόνο αυτά δικά σου.

Αργοναύτης

Βόλος 11/02/2013

Στο συσσίτιο




Στο συσσίτιο

Απ' την ουρά στέκεις εκεί λίγο πιο πέρα
δίχως το θάρρος νά 'βρεις για να μπεις
κι ας είσαι νηστικός όλη τη μέρα
αυτό δεν το αντέχεις, δεν μπορείς.

Μπροστά σου τόσοι είναι οι ζητιάνοι
μα εσύ τίποτε δεν ζήτησες ποτέ.
Πως θά 'θελες να 'ταν αυτά όλα μια πλάνη
κάποιας ταινίας νά 'τανε καρέ.

Και όταν στο σπίτι σου ξανά γυρνούσες
ας ήταν να είχες μύρια τα καλά.
Ποτέ πια στην ζωή να μην πεινούσες
ανάγκη να μην είχες του συσσίτιου την ουρά.

Αργοναύτης

Βόλος 11/02/2013

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Δίχως στέγη



Δίχως στέγη

Με εκφράσεις προσπερνάς παγωμένες
τα μάτια από πάνω μου αποστρέφεις.
Ζωές σαν την δική μου πεταμένες
δεν θέλεις πια στο δρόμο σου να βλέπεις.

Σε φοβίζει βαθιά και το ξέρω
μην βρεθείς στην δική μου την θέση
μην κι εσένα ότι εγώ υποφέρω
σαν κατάρα επάνω σου πέσει.

Κι αν σε σένα το χέρι απλώσω
βιαστικά κάποιο κέρμα ίσως ρίξεις
τι κι αν ήθελα απλά να στο δώσω...
Θα φοβόσουν και να το αγγίξεις...

Μα δουλειά είχα κάποτε, είχα σπίτι,
είχα φίλους πολλούς στο πλευρό μου
και κανείς τους δε μ΄ έλεγε αλήτη...
Μην μ' αφήνεις κι εσύ μοναχό μου...

Δεν ζητάω πολλά για ν' αντέξω
ένα λόγο γλυκό, ένα βλέμμα,
μια κουβέρτα -κρυώνω εδώ έξω-
να ζεστάνει στις φλέβες το αίμα.

Αργοναύτης

Βόλος 10/02/2013

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Ενοικιάζεται



  “Ενοικιάζεται”

Άδειες αίθουσες, άδειες βιτρίνες,
σαν κουφάρια σπαρμένα, αισχρά,
ξεφυτρώνουν και πάνε πια μήνες
το 'να δίπλα στο άλλο, σειρά.

Είχαν όνειρα μέσα κι ελπίδες,
είχαν χρώματα, είχαν ζωή
τώρα λύγισαν στις καταιγίδες
όταν γύρω τους κάψαν τη γη.

“Ενοικιάζεται” η πινακίδα,
γκρεμισμένα τα όνειρα πια,
μεγαλώνει αυτή η αλυσίδα
μες στην άδεια της πόλης καρδιά...

Αργοναύτης

Βόλος 09/02/2013

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Έχοντας λίγο χρόνο πια και αφού...

...δεν κατάφερα να ολοκληρώσω έγκαιρα μια συλλογή ποιημάτων για συγκεκριμένο διαγωνισμό που έληξε αποφάσισα να τα δημοσιεύσω εδώ ένα ένα..

   Κάτι που είχα υποσχεθεί σε κάποιους από εσάς. Ο διαγωνισμός είχε σαν θέμα την αλληλεγγύη στην κρίση που διανύουμε. Ήθελα να είμαι ανθρωποκεντρικός σε ότι έγραφα... Σήμερα λοιπόν το πρώτο από τα επτά τελικά ποιήματα που όφειλαν να γίνουν τουλάχιστον δέκα για να πάρουν μέρος σαν συλλογή.



Άνεργος

Περπατάς μες της πόλης το κέντρο
με σφιγμένες γροθιές και καρδιά
νιώθεις νά 'σαι σαν γέρικο δέντρο
με γυμνά και σπασμένα κλαδιά.

Κι ας μην είναι τα χρόνια σου τόσα
που βαραίνουν αυτό το κορμί
καμπουριάζει η πλάτη απ' όσα
κουβαλάς βάρη μες την ψυχή.

Δεν ζητάς τίποτε άλλο απ' τη ζήση
παρά μόνο να βρεις μια δουλειά
όποια νά 'ναι καλή θα 'ναι λύση
μα δεν βρίσκεις καμιά πουθενά.

Την ντροπή σου στους δρόμους την σέρνεις
και τα βήματα είναι βαριά
στην φουρτούνα σκαρί παραδέρνεις
δίχως νά 'χεις πανιά και κουπιά.

Άνεργος νιώθεις πως είναι γραμμένο
κεφαλαία, φαρδιά και πλατειά
'κει στο μέτωπο που έχεις σκυμμένο
μην σταυρώσει ανθρώπου ματιά.

Αργοναύτης

Βόλος 09/02/2013

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Μερικές μικρές εκπληξούλες σχετικές με τις τελευταίες αναρτήσεις!!!!

Αγαπημένοι φίλοι τώρα που παίρνω μια ανάσα έχοντας τελειώσει κάποιες υποχρεώσεις πάρτε μια γεύση από την παράσταση με το βιντεάκι της φίλης μου Κατερίνας ΔεΣταΠα όπου αφενός μεν με ακούτε στο ηχητικό ως φάντασμα του Harold αφετέρου δε με βλέπετε επί σκηνής ως Bernie ένα με το σκηνικό στο αναπηρικό καρότσι...

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=CHIj95MtKao#!

Επίσης να σας δώσω link για βιντεάκι με τις φωτογραφίες του Riccardo Zipoli που θα ντύσουν οι μεταφρασμένοι στίχοι που σας παρέθεσα στην προηγούμενη ανάρτηση και που αποτελούν την εν λόγω έκθεση!

http://www.youtube.com/watch?v=Z-LTP0tFeaM&feature=youtu.be

Ενημερώθηκα δε ότι η έκθεση θα περιοδεύσει στην Ελλάδα δεν ξέρω που ακριβώς ακόμα εκτός του ότι σίγουρα θα έρθει Βόλο!!!!!

 Τέλος link για την σελίδα του όπου θα δείτε άλλες υπέροχες φωτογραφίες.

http://www.riccardozipoli.com/

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Κάτι που θά 'θελα να μοιραστώ μαζί σας

Ο χρόνος μου ελάχιστος για να γράψω λεπτομέρειες... Σε γενικές γραμμές κάποιοι Ιταλοί και Έλληνες στην Λέρο ετοιμάζουν μια εικαστική έκθεση αν δεν απατώμαι στην οποία θέλουν να βάλουν αποσπάσματα από κάποιο περσικό ποίημα το οποίο είχε μεταφράσει στα Ιταλικά ένας ποιητής και καθηγητής φιλολογίας. Ήθελαν μια ποιητική απόδοση στα Ελληνικά.... Από σπόντα σε σπόντα έφτασαν σε μένα! Και ιδού το αποτέλεσμα...



24/158
7
Si leva da tempo in bufere la polvere oscura di queste illusioni,
sorgente allo specchio è qui un'onda che è fatta di soli miraggi. 1

Καιρό τώρα σε θύελλες ανασαλεύει η μαύρη σκόνη των παραισθήσεων αυτών
πηγή στον καθρέφτη είν' εδώ ένα κύμα από αντικατοπτρισμούς μονάχα φτιαγμένο. 1


66/386

Stava nascosto tra i veli l'aspetto illusorio del vivere nostro,
il pensarti è uno specchio, e ne ha fatto scoprire il segreto. 2

Κρυμμένη στεκόταν, στα πέπλα ανάμεσα, η απατηλή της ζήσης μας η όψη,
το να σε σκέφτομαι καθρέφτης είναι, και το μυστικό της αποκάλυψε. 2


________________
35/215

Quella pura unità si è perduta e ha mostrato molteplici forme,
i riflessi son onde che fanno lo specchio qual mare in tempesta. 3

Χάθηκε 'κείνη η αγνή μονάδα κι ανέδειξε σχήματα πολλαπλά
οι αντανακλάσεις κύματα είναι που τον καθρέφτη φουρτουνιασμένη κάνουν θάλασσα. 3

109/1116

Nessuna figura esibisce fermezza su un cuore cosciente,
anche i riflessi dei monti si muovono dentro allo specchio. 4

Καμιά δεν δείχνει όμως μορφή σκληράδα σε καρδιά οπού έχει αισθήσεις
και των βουνών ακόμα τα είδωλα μες τον καθρέφτη όλο κινούνται. 4

________________
81/592

A volte dispensa ignoranza ed a volte tradisce lo sguardo,
lo specchio che abbiamo di fronte svilisce così la visione. 5

Άλλοτε αμάθεια σκορπά κι άλλοτε προδίδει το βλέμμα,
ο καθρέφτης μπροστά μας που στέκει υποτιμά έτσι το όραμα. 5

96/1002

Ho aperto questi occhi, o poeta, e ho veduto fiorire a migliaia gli specchi,
l'unità, con due simili zeri stupiti, si è fatta di colpo un molteplice cosmo. 6

Άνοιξα αυτά τα μάτια, ω ποιητή, και είδα χιλιάδες ν' ανθίζουν καθρέφτες,
η μονάδα, με δύο τέτοια έκπληκτα μηδενικά, έγινε ξαφνικά σύμπαν πολλαπλό. 6

________________
12/49

Quel volto lucente ha invitato allo sguardo lo specchio,
e ne ha fatto un alone che brilla dintorno a fattezze di luna. 7

Το πρόσωπο εκείνο το λαμπρό κάλεσε στο βλέμμα τον καθρέφτη,
και φωτοστέφανο τον έκανε ολόγυρα να λάμπει του φεγγαριού ομοιάζοντας. 7

50/308

Nessuno comprende le magiche trame del cuore,
non hanno un pittore i disegni che vedi allo specchio. 8

Κανείς δεν κατανοεί τις μαγικές της καρδιάς συνωμοσίες,
δεν έχουν ζωγράφο τα σχέδια που βλέπεις στον καθρέφτη. 8

________________
47/296

In questo convito si vedono sole parvenze del mondo reale,
non è nostra la colpa se adorano forme fittizie gli specchi. 9

Σε τούτο το συμπόσιο μόνο σκιές του πραγματικού κόσμου βλέπεις,
δεν είναι φταίξιμο δικό μας, αν τις πλασματικές λατρεύουν οι καθρέφτες τις μορφές. 9

19/110

Non devi offuscare il tuo cuore con duplice fede,
qualsiasi riflesso restringe lo spazio allo specchio 10

Να αμαυρώσεις την καρδιά σου με διπλή πίστη όμως δεν πρέπει,
κάθε είδωλο περιορίζει το χώρο στον καθρέφτη 10

________________
38/244

La bellezza assoluta non vuole illusioni di abbracci a più cose,
ti sfugge e la perdi per sempre se resta una traccia di specchio. 11

Η απόλυτη ομορφιά δεν θέλει ψευδαίσθηση αγκαλιάς σε πράγματα πολλά,
ξεφεύγει σου, για πάντα πια την χάνεις αν ένα ίχνος του καθρέφτη παραμείνει. 11

108/1116

Non tenda coscienza a deliri che sdoppiano il mondo,
chi è intimo al vero non pensa a guardare lo specchio. 12

Μην τείνεις συνείδηση σε πλάνες διπλό που κάνουνε τον κόσμο,
όποιος στενός είναι της αλήθειας φίλος δεν σκέφτεται καθρέφτη να κοιτάξει. 12

1
7/689

Un mondo d'oblio è il teatro ove l'unico credo va in scena,
la visione rimane un riflesso finché mi ricordo lo specchio. 13

Ένας κόσμος λήθης, το θέατρο είναι που στην σκηνή ανεβαίνει η μόνη πίστη,
κι αυτό που βλέπω αντανάκλαση μένει, ώσπου θυμάμαι τον καθρέφτη. 13

60/350

Vedute molteplici scorrono in questo convito terreno,
se la mente è sorpresa richiedi un auspicio allo specchio. 14

Πολλαπλές θεάσεις στου συμποσίου αυτό το γιορτινό ρέουν πεδίο,
αν ξαφνιαστεί σου ο νους, οιωνό ζήτα στον καθρέφτη. 14
________________
97/1016

Si fissano cento visioni su quel levigato splendore di specchio:
tu mostra stupore, e raccogli su un foglio gli sguardi dispersi! 15

Εκατοντάδες στεριώνουν οράματα στο στιλβωμένο μεγαλείο του καθρέφτη:
δείξε εσύ έκπληξη, και μάζεψε σε ένα φύλλο χαρτί τα σκόρπια βλέμματα! 15

16/82

Per quella bellezza che ostenti, stupisce e s'adorna la vista a chi guarda:
ti rifletti, e la trama allo specchio diventa un intreccio di petali in fiore. 16

Για κείνη την ομορφιά που επιδεικνύεις, εκπλήσσεται και στολίζεται η όραση όποιου κοιτάει:
καθρεφτίζεσαι, και το υφάδι στον καθρέφτη γίνεται πλέξη από πέταλα ανθισμένα. 16
________________
6/18

La bellezza tua audace confonde le forme a stupore,
le attorce allo specchio e le rende qual vortice d'onda. 17

Η τολμηρή σου ομορφιά τα σχήματα με έκπληξη ανακατεύει
τριγύρω στον καθρέφτη τα τυλίγει και ως δίνη κύματος τα επιστρέφει. 17

82/602

Non ho colto i confini tra l'essere e il nulla,
sono due specchi fissati davanti l'un l'altro. 18

Δεν συνάντησα τα σύνορα ανάμεσα στο είναι και στο τίποτε,
δυο είναι καθρέφτες στεριωμένοι ο ένας μπρος στον άλλο. 18
________________
10/33

In mezzo a parvenze infinite non essere ignaro dell'unica essenza,
sono il frutto di nostre illusioni gli specchi che abbiamo davanti. 19

Ανάμεσα σε άπειρες σκιές μην άγνοια έχεις της μόνης ύπαρξης,
είναι ο καρπός δικών μας ψευδαισθήσεων οι καθρέφτες που έχουμε μπροστά. 19

93/905

Con tale visione contentati, o specchio, di segni riflessi:
se pur tenti di starle dinanzi, di certo non vedi che quelli. 20

Με τέτοιο θέαμα ικανοποιήσου, ω καθρέφτη, σημείων σε αντανάκλαση:
ακόμα κι αν να σταθείς μπροστά του προσπαθήσεις, σίγουρα δεν βλέπεις παρά εκείνα. 20
________________
21/130

Non chiede conferme l'aspetto insensato di questa esistenza,
se osservi una rosa riflessa non stare a odorare lo specchio. 21

Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον καθρέφτη να μυρίζεις. 21

102/1084

Quale profumo di rosa il mio mondo ha perduto ogni velo,
tutta l'aria distesa vicino è uno specchio all'immagine mia. 22

Σαν άρωμα τριαντάφυλλου έχασε ο κόσμος μου όλα τα πέπλα,
όλη κοντά μου η έκταση είναι καθρέφτης στην δική μου εικόνα. 22
________________
84/670

Come fenice ho un'immagine fatta di pura parola,
non esiste uno specchio che m'offra un riscontro. 23

Σαν φοίνικας έχω μια εικόνα φτιαγμένη από λόγο και μόνο,
δεν υπάρχει καθρέφτης να προσφέρει μου αντίκρισμα. 23

88/744

Stupisco, o poeta, davanti al mio specchio di sogni,
nelle tinte sue in fiore nasconde disegni incredibili. 24

Εκπλήσσομαι, ω ποιητή, μπρος στον από όνειρα καθρέφτη μου,
στα χρώματά του στον ανθό απίστευτα σχέδια κρύβει. 24

2

23/141

L'interno di tutti gli specchi si mostra in parvenze esteriori,
se remota è per noi la visione si provi a comprenderne il velo. 25

Το μέσα απ' όλους τους καθρέφτες σε εξωτερικές καταφαίνεται μορφές,
αν μακρινή για μας είναι η θέαση δοκιμάστε να κατανοήσετε το πέπλο.

30/185

Non riesco a capire le trame del mondo illusorio,
so che falso si affaccia allo specchio, e svanisce. 26

Δεν καταφέρνω να καταλάβω τις συνωμοσίες του απατηλού του κόσμου,
ξέρω πως ψεύτικος προβάλλει στον καθρέφτη, και χάνεται. 26
________________
52/312

Si è chiuso in se stesso il riflesso confuso a vederti davanti,
celandosi dentro allo specchio siccome uno sguardo negli occhi. 27

Κλείστηκε στον εαυτό του το θολό είδωλο σαν μπροστά του σε είδε,
κρύφτηκε μέσα στον καθρέφτη ωσάν βλέμμα κάποιο μες τα μάτια. 27

99/1027

Della vera visione lo specchio esibisce soltanto un riflesso,
non esiste pittore che sappia tracciare il disegno dell'anima. 28

Του αληθινού θεάματος δείχνει ο καθρέφτης μόνο ένα είδωλο,
δεν υπάρχει ζωγράφος που της ψυχής το σχέδιο ξέρει να ιχνογραφήσει. 28
________________
1/7

Il mondo è illusione riflessa allo specchio,
decoro di puro stupore e artificio d'inganni. 29

Ο κόσμος είναι αυταπάτη που στον καθρέφτη αντανακλάται,
διάκοσμος από μόνο θαυμασμό και τέχνημα από απάτες. 29

105/1108

Stupore che segue stupore è l'audacia dei mondi possibili,
per quanto vuoi essere specchio davanti a uno specchio? 30

Θαυμασμός, θαυμασμό που ακολουθεί είναι των εν δυνάμει κόσμων η τόλμη,
για πόσο ακόμα θες καθρέφτης να είσαι σε καθρέφτη εμπρός; 30
________________
79/531

Lo specchio del vero è confuso di fronte ai tuoi tratti,
è solo lontano dai dubbi e dai sogni che trovi certezze. 31

Ο καθρέφτης του αληθινού μπρος στα χαρακτηριστικά σου θολώνει,
είναι μόνο μακριά από τα αμφίβολα και τα όνειρα, που τα βέβαια βρίσκεις. 31

28/176

Se la rosa sfiorisce non muore l'idea dell'etereo giardino,
lo specchio scompare e rimane al suo posto la pura visione. 32

Αν η τριανταφυλλιά ξεφυλλίσει δεν πεθαίνει η ιδέα του κήπου του αιθέριου
ο καθρέφτης χάνεται και στη θέση του το αγνό θέαμα μένει. 32

________________
49/305

Dolce risiede nel cuore l'immagine tua e nessun'altra figura,
lo specchio è una fissa dimora a stupore e non certo ai riflessi. 33

Γλυκιά κατοικεί στην καρδιά η δική σου εικόνα και καμιά μορφή άλλη,
ο καθρέφτης μόνιμη κατοικία του θαυμασμού είναι, σίγουρα όχι των ειδώλων. 33

27/167

Il disegno del mondo è l'effetto di menti dal duplice credo,
il riflesso dà vita all'inganno che assimila specchi e persone 34

Του κόσμου το σχέδιο αποτέλεσμα είναι νόων με πίστη διπλή,
ζωή το είδωλο δίνει στην πλάνη, καθρέφτες και άτομα αφομοιώνει 34
________________
18/94

Siamo specchio a miraggi di sogni, e non v'è soluzione:
da sempre ci mostrano cose a misura del nostro vedere. 35

Καθρέφτης είμαστε σε ονείρων αντικατοπτρισμούς, λύση δεν έχει:
από πάντα μας δείχνουν πράγματα στα μέτρα της όρασής μας 35

92/880

Abbiamo raccolto dai campi del mondo soltanto stupore,
spuntano specchi se un seme è piantato da sguardi sapienti. 36

Μαζέψαμε από του κόσμου τους αγρούς θαυμασμό μονάχα,
καθρέφτες ξεφυτρώνουν αν ένας σπόρος φυτευτεί από ματιές που ξέρουν. 36

80/543

Chi mai può parlarci di tanta bellezza che è priva di segni?
Il profumo del fiore è uno specchio che ci hanno nascosto. 37

Ποιος άραγε μπορεί να μας μιλήσει για τόση ομορφιά που σημεία δεν έχει;
Του τριαντάφυλλου το άρωμα καθρέφτης είναι που μας κρύψαν. 37

95/969

Come posso sfuggire alla trappola tesa da tanto stupore?
Il mio occhio è lo specchio rinchiuso nel fondo di un pozzo. 38

Πως μπορώ να ξεφύγω απ' την παγίδα που έστησε ο τόσος θαυμασμός;
Το μάτι μου ο καθρέφτης είναι που κλείστηκε σε πηγαδιού κάποιου τον πάτο. 38
________________
62/367

Con i vuoti colori del nulla ho dipinto figure di fiaba,
lo stupore di specchio è un pennello che manca ai maestri. 39

Με τα άδεια χρώματα του τίποτε ζωγράφισα μορφές παραμυθένιες,
ο καθρεφτένιος θαυμασμός πινέλο είναι που στους μαέστρους λείπει. 39
34/211

In balìa di visione ho bussato alla porta del nostro stupore,
unica sponda è lo specchio se infuria un tifone di incanto 40

Στο έλεος οράματος την πόρτα χτύπησα της έκπληξής μας,
μόνη όχθη είναι ο καθρέφτης, σαν πλάνης μαίνεται τυφώνας 40
________________
21/130

Non chiede conferme l'aspetto insensato di questa esistenza,
se osservi una rosa riflessa non stare a odorare lo specchio. 21

Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον καθρέφτη να μυρίζεις. 21


Απόδοση στα Ελληνικά Σπύρος Μακρυγιάννης.


Καιρό τώρα σε θύελλες ανασαλεύει η μαύρη σκόνη των παραισθήσεων αυτών
πηγή στον καθρέφτη είν' εδώ ένα κύμα από αντικατοπτρισμούς μονάχα φτιαγμένο. 1
Κρυμμένη στεκόταν, στα πέπλα ανάμεσα, η απατηλή της ζήσης μας η όψη,
το να σε σκέφτομαι καθρέφτης είναι, και το μυστικό της αποκάλυψε. 2
Χάθηκε 'κείνη η αγνή μονάδα κι ανέδειξε σχήματα πολλαπλά
οι αντανακλάσεις κύματα είναι που τον καθρέφτη φουρτουνιασμένη κάνουν θάλασσα. 3
Καμιά δεν δείχνει όμως μορφή σκληράδα σε καρδιά οπού έχει αισθήσεις
και των βουνών ακόμα τα είδωλα μες τον καθρέφτη όλο κινούνται. 4
Άλλοτε αμάθεια σκορπά κι άλλοτε προδίδει το βλέμμα,
ο καθρέφτης μπροστά μας που στέκει υποτιμά έτσι το όραμα. 5
Άνοιξα αυτά τα μάτια, ω ποιητή, και είδα χιλιάδες ν' ανθίζουν καθρέφτες,
η μονάδα, με δύο τέτοια έκπληκτα μηδενικά, έγινε ξαφνικά σύμπαν πολλαπλό. 6
Το πρόσωπο εκείνο το λαμπρό κάλεσε στο βλέμμα τον καθρέφτη,
και φωτοστέφανο τον έκανε ολόγυρα να λάμπει του φεγγαριού ομοιάζοντας. 7
Κανείς δεν κατανοεί τις μαγικές της καρδιάς συνωμοσίες,
δεν έχουν ζωγράφο τα σχέδια που βλέπεις στον καθρέφτη. 8
Σε τούτο το συμπόσιο μόνο σκιές του πραγματικού κόσμου βλέπεις,
δεν είναι φταίξιμο δικό μας, αν τις πλασματικές λατρεύουν οι καθρέφτες τις μορφές. 9
Να αμαυρώσεις την καρδιά σου με διπλή πίστη όμως δεν πρέπει,
κάθε είδωλο περιορίζει το χώρο στον καθρέφτη 10
Η απόλυτη ομορφιά δεν θέλει ψευδαίσθηση αγκαλιάς σε πράγματα πολλά,
ξεφεύγει σου, για πάντα πια την χάνεις αν ένα ίχνος του καθρέφτη παραμείνει. 11
Μην τείνεις συνείδηση σε πλάνες διπλό που κάνουνε τον κόσμο,
όποιος στενός είναι της αλήθειας φίλος δεν σκέφτεται καθρέφτη να κοιτάξει. 12
Ένας κόσμος λήθης, το θέατρο είναι που στην σκηνή ανεβαίνει η μόνη πίστη,
κι αυτό που βλέπω αντανάκλαση μένει, ώσπου θυμάμαι τον καθρέφτη. 13
Πολλαπλές θεάσεις στου συμποσίου αυτό το γιορτινό ρέουν πεδίο,
αν ξαφνιαστεί σου ο νους, οιωνό ζήτα στον καθρέφτη. 14
Εκατοντάδες στεριώνουν οράματα στο στιλβωμένο μεγαλείο του καθρέφτη:
δείξε εσύ έκπληξη, και μάζεψε σε ένα φύλλο χαρτί τα σκόρπια βλέμματα! 15
Για κείνη την ομορφιά που επιδεικνύεις, εκπλήσσεται και στολίζεται η όραση όποιου κοιτάει:
καθρεφτίζεσαι, και το υφάδι στον καθρέφτη γίνεται πλέξη από πέταλα ανθισμένα. 16
Η τολμηρή σου ομορφιά τα σχήματα με έκπληξη ανακατεύει
τριγύρω στον καθρέφτη τα τυλίγει και ως δίνη κύματος τα επιστρέφει. 17
Δεν συνάντησα τα σύνορα ανάμεσα στο είναι και στο τίποτε,
δυο είναι καθρέφτες στεριωμένοι ο ένας μπρος στον άλλο. 18
Ανάμεσα σε άπειρες σκιές μην άγνοια έχεις της μόνης ύπαρξης,
είναι ο καρπός δικών μας ψευδαισθήσεων οι καθρέφτες που έχουμε μπροστά. 19
Με τέτοιο θέαμα ικανοποιήσου, ω καθρέφτη, σημείων σε αντανάκλαση:
ακόμα κι αν να σταθείς μπροστά του προσπαθήσεις, σίγουρα δεν βλέπεις παρά εκείνα. 20
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον καθρέφτη να μυρίζεις. 21
Σαν άρωμα τριαντάφυλλου έχασε ο κόσμος μου όλα τα πέπλα,
όλη κοντά μου η έκταση είναι καθρέφτης στην δική μου εικόνα. 22
Σαν φοίνικας έχω μια εικόνα φτιαγμένη από λόγο και μόνο,
δεν υπάρχει καθρέφτης να προσφέρει μου αντίκρισμα. 23
Εκπλήσσομαι, ω ποιητή, μπρος στον από όνειρα καθρέφτη μου,
στα χρώματά του στον ανθό απίστευτα σχέδια κρύβει. 24
Το μέσα απ' όλους τους καθρέφτες σε εξωτερικές καταφαίνεται μορφές,
αν μακρινή για μας είναι η θέαση δοκιμάστε να κατανοήσετε το πέπλο.
Δεν καταφέρνω να καταλάβω τις συνωμοσίες του απατηλού του κόσμου,
ξέρω πως ψεύτικος προβάλλει στον καθρέφτη, και χάνεται. 26
Κλείστηκε στον εαυτό του το θολό είδωλο σαν μπροστά του σε είδε,
κρύφτηκε μέσα στον καθρέφτη ωσάν βλέμμα κάποιο μες τα μάτια. 27
Του αληθινού θεάματος δείχνει ο καθρέφτης μόνο ένα είδωλο,
δεν υπάρχει ζωγράφος που της ψυχής το σχέδιο ξέρει να ιχνογραφήσει. 28
Ο κόσμος είναι αυταπάτη που στον καθρέφτη αντανακλάται,
διάκοσμος από μόνο θαυμασμό και τέχνημα από απάτες. 29
Θαυμασμός, θαυμασμό που ακολουθεί είναι των εν δυνάμει κόσμων η τόλμη,
για πόσο ακόμα θες καθρέφτης να είσαι σε καθρέφτη εμπρός; 30
Ο καθρέφτης του αληθινού μπρος στα χαρακτηριστικά σου θολώνει,
είναι μόνο μακριά από τα αμφίβολα και τα όνειρα, που τα βέβαια βρίσκεις. 31
Αν η τριανταφυλλιά ξεφυλλίσει δεν πεθαίνει η ιδέα του κήπου του αιθέριου
ο καθρέφτης χάνεται και στη θέση του το αγνό θέαμα μένει. 32
Γλυκιά κατοικεί στην καρδιά η δική σου εικόνα και καμιά μορφή άλλη,
ο καθρέφτης μόνιμη κατοικία του θαυμασμού είναι, σίγουρα όχι των ειδώλων. 33
Του κόσμου το σχέδιο αποτέλεσμα είναι νόων με πίστη διπλή,
ζωή το είδωλο δίνει στην πλάνη, καθρέφτες και άτομα αφομοιώνει 34
Καθρέφτης είμαστε σε ονείρων αντικατοπτρισμούς, λύση δεν έχει:
από πάντα μας δείχνουν πράγματα στα μέτρα της όρασής μας 35
Μαζέψαμε από του κόσμου τους αγρούς θαυμασμό μονάχα,
καθρέφτες ξεφυτρώνουν αν ένας σπόρος φυτευτεί από ματιές που ξέρουν. 36
Ποιος άραγε μπορεί να μας μιλήσει για τόση ομορφιά που σημεία δεν έχει;
Του τριαντάφυλλου το άρωμα καθρέφτης είναι που μας κρύψαν. 37
Πως μπορώ να ξεφύγω απ' την παγίδα που έστησε ο τόσος θαυμασμός;
Το μάτι μου ο καθρέφτης είναι που κλείστηκε σε πηγαδιού κάποιου τον πάτο. 38
Με τα άδεια χρώματα του τίποτε ζωγράφισα μορφές παραμυθένιες,
ο καθρεφτένιος θαυμασμός πινέλο είναι που στους μαέστρους λείπει. 39
Στο έλεος οράματος την πόρτα χτύπησα της έκπληξής μας,
μόνη όχθη είναι ο καθρέφτης, σαν πλάνης μαίνεται τυφώνας 40
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον καθρέφτη να μυρίζεις. 21


Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Πρεμιέρα απόψε!!!!

Και η μεγάλη μέρα έφτασε!

https://www.facebook.com/events/153378654839847/

Απόψε ξεκινάει ο κύκλος παραστάσεων! Νοερά θα σας βλέπω στα καθίσματα....

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

τέλμΑ - ο Άμλετ απ' την ανάποδη


Το "τελμΑ" έρχεται να μας βγάλει απ' το... τέλμα μας, κάνοντας πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο Αμφιθέατρο του Ορφανοτροφείου Βόλου (2ας Νοεμβρίου 10 στον Αγ.Παντελεήμονα). Μόνο για οχτώ παραστάσεις: ημέρες Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και ημερομηνίες 9, 10, 11, 12 και 16, 17, 18, 19 Μαΐου στις 9μιση το βράδυ. Φυσικά, με είσοδο ελεύθερη, καθώς η συμμετοχή όλων των συντελεστών είναι εθελοντική κι αφιλοκερδής, και ο οβολός, όποιου μπορεί, πάει στον κουμπαρά και μόνο για τα παιδιά του Ορφανοτροφείου.

https://www.facebook.com/events/153378654839847/



Ξεκινά σε λίγες μέρες η νέα θεατρική παραγωγή των ΔραΠαικτών Βόλου για τα παιδιά του Ορφανοτροφείου


Μια φουτουριστική μαύρη κωμωδία του Κάβουρα ευΆγγελου και των ΔραΠαικτών Βόλου για ένα πλανήτη ο οποίος οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά πνέει τα λοίσθια, και χρειάζεται έναν ήρωα -όπως κάθε εποχή χρειάζεται τους ήρωές της- για να ανατρέψει την καταστροφική του πορεία.



Το πασίγνωστο δίλημμα του Άμλετ «Να ζει κανείς ή να μη ζει», μεταπλάθεται στο «Να βγει κανείς ή να μη βγει» και παραμένει το ίδιο προφητικό όσο και επίκαιρο: ο μελλοντικός άνθρωπος θα διερωτάται αν θα βγει ή όχι απ' το κουβούκλιο που θα τον προστατεύει απ' το μεταπυρηνικό νέφος που θα 'χει μολύνει την ατμόσφαιρα, όπως ο σημερινός πολίτης αναρωτιέται αν θα βγει ή όχι απ' το σπίτι του και τη βόλεψη του καναπέ για να διαδηλώσει απέναντι σε ό,τι τον πληγώνει. Ένας κόσμος λοιπόν (αύριο μα και ήδη τώρα) σε τέλμα κι ένας Άμλετ ξανά στον κόσμο μας...



Η νέα θεατρική παραγωγή των ΔραΠαικτών έρχεται να ταράξει τα θεατρικά νερά της πόλης μας, καθώς, πέρα απ' την ίδια τη διασκευή που ρίχνει μια φουτουριστική ματιά στον κλασικό σαιξπηρικό Άμλετ, καινοτομεί και πρωτοπορεί ως προς τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία, που υλοποιούνται με ανακυκλώσιμα υλικά, υλικά που ο καθένας μας θα τα είχε για πέταμα. Έτσι, οι ΔραΠαίκτες κλήθηκαν να νιώσουν κυριολεκτικά στο δέρμα τους ως άνθρωποι του μέλλοντος όπου το πλαστικό, που χρειάζεται αιώνες για να αποδομηθεί, κυριαρχεί παντού: απ' τα πιάτα που φιλοξενούν τα χάπια (τον αποκλειστικό τρόπο της αυριανής μας διατροφής) μέχρι τα ρούχα από σκουπιδοσακούλες και σελοφάν συσκευασίας. Χοροκίνηση και ποίηση, φουτουριστική μουσική και αποστειρωμένα σκηνικά, κωμικές στιγμές αλλά και συγκίνηση δένονται αρμονικά μεταξύ τους και ολοκληρώνουν την «μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας».



Πιστοί στο όραμά τους για ελεύθερο και δωρεάν θέατρο για όλους και αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο μέσα από αυτό, οι ΔραΠαίκτες αυτή τη φορά ενισχύουν το έργο του Ορφανοτροφείου Βόλου, πολιτιστικά μέσα απ' τον κύκλο των δωρεάν αυτών παραστάσεων, αλλά και κοινωνικά, καθώς καλούν όποιον θεατή μπορεί, να αφήνει τον οβολό του στον κουμπαρά που θα υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για την κάλυψη των αναγκών των παιδιών που φιλοξενεί το ίδρυμα.

Το "τελμΑ" λοιπόν έρχεται να μας βγάλει απ' το τέλμα μας κάνοντας πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο Αμφιθέατρο του Ορφανοτροφείου Βόλου (2ας Νοεμβρίου 10 στον Αγ.Παντελεήμονα). Μόνο για οχτώ παραστάσεις: ημέρες Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και ημερομηνίες 9, 10, 11, 12 και 16, 17, 18, 19 Μαΐου στις 9μιση το βράδυ. Φυσικά, με είσοδο ελεύθερη.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του εμψυχωτή των ΔραΠαικτών ευΆγγελου Κάβουρα. Ερμηνεύουν: Λεωνίδας Αχλαδιώτης, Βαρβάρα Δεμίρη, ευΆγγελος Κάβουρας, Αποστολία Καλυβιώτη, Σπύρος Μακρυγιάννης, Έλενα Μαρκοζάνη, Χρήστος Οικονόμου, Γιάννης Τσιρώνης. Ενδυματολογία: Έφη Αντωνίου, ευΆγγελος Κάβουρας. Σκηνογραφία: ευΆγγελος Κάβουρας, Χαρά Κουτζαγιώτη. Χορογραφία - κινησιολογική επιμέλεια: Greta Polanska Μοϊδίνη. Φωτισμοί - ηχογράφηση - σπικάζ: Πάρης Ζίκος (Zk Studio). Μουσικοηχητική επιμέλεια: ευΆγγελος Κάβουρας. Υλοποίηση σκηνικών - design: Χαρά Κουτζαγιώτη. Υλοποίηση κουστουμιών: Έφη Αντωνίου, Βάσω Γορδίου. Κομμώσεις - μακιγιάζ: Λεωνίδας Αχλαδιώτης. Στην κονσόλα: Χαρά Κουτζαγιώτη. Artwork αφίσας: ευΆγγελος Κάβουρας, Χαρά Κουτζαγιώτη. Φωτογράφηση: Βικτώρια Μουζλάνοβα. Καλλιτεχνική σύλληψη - παραγωγή - προώθηση: ευΆγγελος Κάβουρας, ΔραΠαίκτες Βόλου.



Από την 1η πρόβα με πλήρη σκηνικά και κοστούμια...