Εθελοντές
Υπάρχουν άγγελοι εκεί
έξω ακόμα
δεν έχουν τούτοι εδώ
φτερά
δυο λέξεις όμορφες
έχουν στο στόμα
κι έχουν μεγάλη μια
καρδιά.
Έχουν τα χέρια τους
να δίνουν
όπου χρειάζεται
αγκαλιά,
κι αγάπη τόση που να
σβήνουν
τον πόνο μονοκοντυλιά.
Κάποιοι που αν και
λίγα έχουν
πρόθυμα δίνουν τα
μισά,
σ' όποια ανάγκη πρώτοι
τρέχουν,
σκορπούν παντού
παρηγοριά.
Δώσε τους πίσω Θεέ μου
αγάπη,
όση μοιράζουν τους τα χέρια
και στο χρυσό σου το
κιτάπι
γράψε τους τ' όνομα μ'
αστέρια.
Αργοναύτης
Βόλος
11/02/2013
Υπάρχουν εθελοντές αλλά υπάρχουν κι αυτοί που δεν γνωρίζουν ούτε τη λέξη εθελοντισμός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί όμως να υπάρχουν έστω και λίγοι!!! Κάποτε ήμασταν πιο του "δεν βαριέσαι, εγώ θα σώσω την κατάσταση"... Τώρα κάτι σαλεύει... Να είναι ο φόβος που ενώνει;
ΔιαγραφήΑυτή η κρίση που περνάμε είναι μια ευκαιρία για επίδειξη ανθρωπιάς,και ευτυχώς βλέπω γύρω μου πολλούς ανθρώπους να το αντιλαμβάνονται αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ αυτό διαπιστώνω με χαρά Xristin μου...
ΔιαγραφήΚαι να πεις ότι δεν σε διαβάζω; Σε διαβάζω και μελαγχολώ φίλε Σπύρο, όχι με τα λόγια σου, με την ζοφερή πραγματικότητα που κλείνει γύρω μας σαν θηλιά.... Καλημέρα φίλε μου. Χαθήκαμε τελευταία, παίζει κάτι με δουλειά; Μακάρι ρε φίλε! Μακάρι! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καταλαβαίνω Joan, πετρούλα μου! Είναι αδύνατον να μην το νιώσει ο καθένας μας αυτό που συμβαίνει... Όσο για το ότι κάπως χάθηκα, αυτό το διάστημα ήμουν στην χειρότερη δυνατή κατάσταση από όλες τις πλευρές. Η έκτη αίσθησή σου μου κάνει εντύπωση!!!! Ναι ξεκίνησα την Παρασκευή ημιεπίσημα σε κλινική!
ΑπάντησηΔιαγραφήAre you crazy(boy);;; Χαχαχαχα!
ΔιαγραφήΜόνος σου το έγραψες μια μέρα! Δλδ επειδή έπιασες εσύ δουλειά (και δόξα το Θεό και μπράβο βρε φιλάρα μου!) κάτι γέλια που ρίχναμε βράδια αξημέρωτα, πέρασαν ανεπιστρεπτί; Μπράβο σου ρε Σπύρε! :))))))))