Μικρό ερωτικό 2
Είναι στιγμές που μου λείπει απλά
το να σε έχω πλάι μου...
Να ακουμπάω το μπράτσο μου
στο λείο δέρμα σου όπως σε έχω αγκαλιά...
Να αφήνομαι στο ρυθμό της ανάσας σου
που περνάει στις φλέβες μου
από το άγγιγμα των σωμάτων...
Αργοναύτης
Βόλος 25/08/13
Πίκραααααααααα............
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, γι' αυτό χάθηκες;...........
Σε φιλώ γλυκά και φρόντισε να μας ξαναθυμηθείς κάποτε βρε φιλάρα μου! :)))
Όχι... Η δουλειά που επιτέλους βρήκα πρέπει να μπει στις ράγες για τα καλά. Τώρα τρέχω... Ένα οκτάωρο το πρωί μπροστά στον υπολογιστή... Γυρνάω με τα πόδια 2,4 χλμ φορτωμένος το laptop... Εκεί που έχω σήμα έχει διαολεμένη ζέστη... Τα μάτια γεμίζουν ιδρώτα... Που να σκεφτώ να γράψω... Είχα όμως μια από εκείνες τις Αυγουστιάτικες σεληνιασμένες από την Πανσέληνο αναδρομικές στιγμές... Κι έπρεπε να το βγάλω... Δεν ήταν πικρό...Λίγο μελαγχολικό... Και πως να μην είναι αν γυρνάς σε άδειο σπίτι κι έρχεται το φεγγάρι ολόγιομο πάνω σου το βράδυ και δεν έχεις να το χαρίσεις εκείνη την στιγμή...
ΔιαγραφήΚαλώς όρισες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον διακοπούλες μυρίζομαι....
όμως μας γύρισες μελαγχολικός ή νομίζω;
Καλώς σας βρήκα και καλώς ορίσατε από εδώ... Οι διακοπές θα είναι για καιρό ακόμα άγνωστη λέξη... Ναι λίγη μελαγχολία υπάρχει... Όμως πάνω από όλα παρά την κούραση η χαρά να ξυπνάς το πρωί και να έχεις αντικείμενο... Βέβαια οι λύπες βγάζουν τα ωραιότερα ψυχοσκαλίσματα...
Διαγραφή