Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Κι άλλες φωτογραφίες....

Μία από τις πρόβες....
....αυτή πήγε με τα δελτία τύπου....
Και από τον φακό της συντρόφου του Κ. Κυτούδη στην παράσταση....
Κοντινό από το "πάγωμα" στην είσοδο επί σκηνής....

"Πάγωμα" κατά την είσοδο επί σκηνής...

Λίγο πριν το τέλος... "Αργοπεθαίνει"....

"Όλη την νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου κοντά στην θάλασσα, στο νησί...."

".....ήσουν άγρια και γλυκιά, ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο...."

Πάλι από την είσοδο επί σκηνής.... 
Ευχαριστώ την φωτογράφο για τις υπέροχες φωτό...
Και τώρα άλλη μια παραπομπή.... Στο blog του κ. Λάσκαρη Ζαράρη που αρθρογραφεί επί των πολιτιστικών στον τοπικό "Ταχυδρόμο"
http://parathyrostaoneira.blogspot.com/2011/05/blog-post_19.html
Τον ευχαριστώ κι αυτόν από τα βάθη της ψυχής, κυρίως για το ότι με "βάφτισε" ηθοποιό....

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Από εμένα μόνο μια φωτογραφία....

.....αντί για χίλιες λέξεις....

Τα υπόλοιπα εδώ.... Στο φιλόξενο σπίτι της Κατερίνας...
http://tokafeneiontoukyklaminou.blogspot.com/2011/05/blog-post_8099.html
 Όπου βρήκα να με περιμένει μια τεράστια έκπληξη... Δεν έχω λόγια για να της πω πόσο την ευχαριστώ... μόνο δάκρυα...

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Σαν δυο ζωές σμίξαν σε μία....


Το αγκαθωτό το μονοπάτι της ζωής μας
χρόνια οκτώ χέρι με χέρι περπατάμε
κι αν κουραστήκαμε κι οι δυο, μην σταματάμε,
μην πάει άδικα το αίμα της πληγής μας.

Δεν έχω τίποτε απ' αγάπη να σου δώσω
ξέρω πεινάς, πονάς και τυραννιέσαι
μα μην την ώρα, την στιγμή, μην καταριέσαι
δεν θέλησα ποτέ μου μα ποτέ να σε πληγώσω...

Είσαι ολόκληρη η ζωή για μένα
μόνη η δικιά μου ούτε δεκάρα δεν αξίζει.
Γύρω από σένα ο κόσμος μου γυρίζει
μόνος σταθμός εσύ για τα δικά μου τρένα...


                                                                                                                                     Αργοναύτης 17/05/2011            

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Και να το πρόγραμμα της παράστασης....


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

......“Ο χρόνος διαιρείται σε δυο ποτάμια: ένα τρέχει κατά πίσω,
καταβροχθίζει αυτό που ζεις. Το άλλο πάει μαζί σου μπροστά,
ανακαλύπτοντας τη ζωή σου. Σε μια μόνη στιγμή ενώνονται. Είναι τούτη.
Τούτη δω είναι η ώρα, η σταγόνα μιας στιγμής
που θα την παρασύρει το παρελθόν.
Είναι το παρόν. Βρίσκεται στα χέρια σου.
Γοργό, κατρακυλιστό, πέφτει σα καταρράχτης.
Είσαι όμως κύριός του. Χτίστο με αγάπη, στέρεο,
με πέτρα και φτερό, με ευθύτητα μελωδική, με γνήσια δημητριακά,
με το πιο φωτεινό μέταλλο του στέρνου σου,
περπατώντας το μεσημέρι χωρίς να φοβάσαι την αλήθεια, το καλό, τη δικαιοσύνη.
Σύντροφοι στο τραγούδι, ο καιρός που κυλάει θα 'χει μορφή και ήχο κιθάρας,
κι όταν θα θέλεις να σκύψεις στο παρελθόν, η πηγή του διάφανου χρόνου
θα αποκαλύψει την ακεραιότητά σου τραγουδώντας.
Ο χρόνος είναι χαρά.” 

 ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ – ΩΔΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
           
            Η αστική μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εταιρία “ΔΙΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΣ”, που δραστηριοποιείται στο χώρο του πολιτισμού και ειδικότερα της λογοτεχνίας,  με Πρόεδρο την καΜαρία Αrfe'Καρινάκη, παρουσιάζει,  με  τη συμπαραστάτη του Καλλιτεχνικού  Οργανισμού Δήμου Βόλου,  ένα αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του  μεγάλου και αγαπημένου μας Χιλιανού ποιητή Πάβλο Νερούδα.
           
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
            Τον καμβά της παράστασης αποτελεί μία συνέντευξη που παραχωρεί ο ποιητής τον Οκτώβριο του 1971, κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας, δοσμένη με τρόπο θεατρικό. Η συνέντευξη αυτή γίνεται η αφορμή για να μας αφηγηθεί ο ποιητής στιγμές από τη ζωή του και την περιπετειώδη διαδρομή του σε όλο τον κόσμο ως διπλωμάτης της χώρας του. Η αφήγηση  διανθίζεται  από απαγγελίες χαρακτηριστικών και αγαπημένων ποιημάτων του από τις πιο γνωστές συλλογές του, όπως τα “Είκοσι Ποιήματα Αγάπης και ένα Τραγούδι Απελπισμένο”, τα “Εκατό Ερωτικά Σονέτα” κ.ά.  Ακούγονται επίσης αποσπάσματα από το θρυλικό “Οικουμενικό Τραγούδι” (Κάντο Χενεράλ) που έχει μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης,    αλλά και άλλα μουσικά κομάτια σε λατινοαμερικάνικους ρυθμούς που αποδίδονται επί σκηνής και χορευτικά. Η παρουσίαση αυτή καλύπτεται από τη συγχρονισμένη προβολή φωτογραφιών και βίντεο.

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ – Η ΔΙΑΝΟΜΗ
Επιμέλεια – Επεξεργασία Κειμένου:       Ειρήνη Σκουλή
Σκηνοθετική επιμέλεια:                            Ευάγγελος Κάβουρας
Συμμετέχουν:
Κυριάκος Κυτούδης:         Πάβλο Νερούδα                               
Κατερίνα Σκλαβούνου:      Δημοσιογράφος
Ευάγγελος Κάβουρας:       Πάβλο Νερούδα σε νεαρή ηλικία - Απαγγελίες                                 
Σπύρος Μακρυγιάννης:     Πάβλο Νερούδα σε μέση ηλικία - Απαγγελίες
Ειρήνη Σκουλή:                  Μούσα - Απαγγελίες
Μουσικοί:                            Νεκταρία Παπαδημητρίου    (πιάνο)
                                              Στάθης Καραδημητρίου (ακορντεόν – πλήκτρα)
                                               Jorge Moya Haro             (κιθάρα)
Τραγούδι:                             Ράνια Σταματίου – Γιολδάση (σοπράνο)
                                               Jorge Moya Haro
Χορογραφία:                         Βάσω Τηλιοπούλου
Χορεύουν:                              Βάσω Τηλιοπούλου και η ομάδα των χορευτών της σχολής Chorus-Line
Επιμέλεια Video:                   Γιάννης Α. Κωστής
Σχεδιασμός φωτισμού:         Βλάσης Σκουλής                      
Επιμέλεια σκηνικού :            Δήμητρα Σκουφογιάννη                  
Γενική επιμέλεια – Οργάνωση : Μαρία Arfe' - Καρινάκη

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
            Γιός ενός σιδηροδρομικού υπαλλήλου  και μιας  δασκάλας , ο Νεφταλί Ρικάρντο Ρέγιες Βασοάλτο, γνωστός κατά κόσμον ως Πάμπλο Νερούδα γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1904, στο  Παρράλ της Χιλής. Η μητέρα του πέθανε από φυματίωση δύο περίπου μήνες μετά την πρόωρη γέννηση του μικρού Νεφταλί.  Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας του αποφασίζει να μεταφέρει την οικογένεια στο Τεμούκο, μια μικρή πόλη στο Νότο της Χιλής, όπου παντρεύεται την Δόνια Τρινιντάντ Κάντια Μαρβέρδε (ελληνικής καταγωγής),  “φύλακα άγγελο” της παιδικής ηλικίας του Πάβλο, σύμφωνα με τον ίδιο. Σε ηλικία 16 ετών ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Λύκειο Αρρένων του Τεμούκο και μετακομίζει στην πρωτεύουσα, το Σαντιάγο, για να σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία.  Έχει ήδη ξεκινήσει να γράφει και να δημοσιεύει ποίηση, με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Πάβλο Νερούδα, κρυφά από τον πατέρα του, ο οποίος, όπως όλοι σχεδόν οι πατεράδες, ονειρεύεται να τον δει γιατρό ή αρχιτέκτονα....
            Με το πλούσιο ποιητικό του έργο, που αριθμεί περί τις 7.000 σελίδες ποίησης,  ο Νερούδα   αγκαλιάζει τα πάντα, τον άνθρωπο μόνο του, τον άνθρωπο με τον άνθρωπο, τον άνθρωπο με την κοινωνία, τον άνθρωπο με το σύμπαν. Υπήρξε όμως και ένας από τους πιό θερμούς εραστές τόσο στη ζωή όσο  και στην ποίηση. Παντρεύτηκε τρεις φορές. Η τρυφερότητα και ο ερωτισμός που έκρυβε μέσα του  εκδηλώθηκαν από  τα πρώτα του κιόλας ποιήματα, τα είκοσι ερωτικά, που κυκλοφόρησαν το 1924 με τον τίτλο “Είκοσι ποιήματα Αγάπης και Ένα Τραγούδι Απελπισμένο” και τον έκαναν γνωστό σε όλο τον κόσμο, πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα.  Αλλλά και μέχρι το θάνατό του, το 1973,   η ποίησή του  δεν έπαψε  να δονείται  από την  τρικυμία που προκαλούσε στην ψυχή του ο απόλυτος  έρωτας.
            Όμως ο “αιώνια ερωτευμένος ποιητής”, όπως τον αποκάλεσαν,  είχε “συνθήκη αγάπης με την ομορφιά, αλλά και συνθήκη αίματος με το λαό”. Ταξίδεψε σα διπλωμάτης της χώρας του σε όλο τον κόσμο. Οι εμπειρίες του από τις εξαθλιωμένες ανθρώπινες μάζες στις χώρες της Ασίας που υπηρέτησε, τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα αλλά κυρίως η φιλία του με τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ισπανία, τον οδήγησαν ακόμη πιο κοντά στη μαρξιστική ιδεολογία.  Εξορισμένος από την πατρίδα του γνώρισε στο Κάπρι της Ιταλίας τη Ματίλντε Ουρούτια, την τρίτη σύζυγό του, που θεωρείται η πιο τραγουδισμένη γυναίκα στην ιστορία της ποίησης. Η ζωή του στο Κάπρι την περίοδο εκείνη αποτέλεσε θέμα για τη γνωστή βραβευμένη κινηματογραφική ταινία “Ο ταχυδρόμος”. Στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη μελοποίση του επικού Κάντο Χενεράλ (Οικουμενικό Τραγούδι) από το Μίκη Θεοδωράκη.
       Η ποίηση του Νερούδα είναι η ποίηση της αποκάλυψης. Στο λυρισμό του μεγάλου Χιλιανού ποιητή καθρεφτίστηκε ο 20ος αιώνας με τον όγκο του,  τις αντιφάσεις του, την τραγικότητα και την ελπίδα. Οι στίχοι του Νερούδα είναι σχεδόν πάντα γραμμένοι χωρίς ρίμα, χωρίς κανονικό μέτρο. Οι στροφές του δίνουνε διέξοδο η μία στην άλλη, θυμίζοντας τα κύματα του ωκεανού, που τόσο αγαπήθηκαν από τον ποιητή. Στροφές  μικρές, που μπορεί να αποτελούνται από μία ή δύο  λέξεις, ή που εκτείνονται σε όλη την περίοδο, που υποτάσσονται και δεν υποτάσσονται στο ρυθμό, όπως ακριβώς και τα κύματα του ωκεανού. Σ' αυτήν ακριβώς τη μη προκαθορισμένη φόρμα βρίσκεται η δημοτικότητα της ποίησής του. Ο Νερούδα είναι πάντα ο ίδιος. Ο Νερούδα είναι πάντα διαφορετικός. Σ' αυτή τη διαλεκτική -τη διαλεκτική του ωκεανού- βρίσκεται το μυστικό κάθε μεγάλου καλλιτέχνη.                                                                                                   

Σας παρακαλώ δείτε κι αυτό! Είναι ανάγκη.....

http://aromavanillias.blogspot.com/2011/05/blog-post_11.html
και εδώ επίσης...
http://health.in.gr/news/various/article/?aid=1231107672
Κάποιος έχει ανάγκη από πολλές πολλές αγκαλιές..... Μικρές ή μεγάλες δεν έχει σημασία... Ο καθένας ότι μπορεί.... Πολλές μαζί όμως κάνουν μια τεράστια.... Ένα δίχτυ ασφαλείας για κάποιον που πέφτει....

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Για να μην αναρωτιέστε γιατί ψιλοχάθηκα....

   Φίλοι μου είναι αλήθεια ότι έχω καιρό να καθήσω να γράψω κάτι στο στυλ που σας έχω συνηθήσει... Αν σκέφτεστε ότι είναι θέμα χρόνου και έμπνευσης, είστε μερικώς μεν μέσα.... Αλλά όχι απόλυτα σωστοί.... Είναι που όι πνευματικές ανησυχίες αλλά και δυνάμεις τελευταία έπρεπε να διοχετευθούν σε κάποια άλλα κανάλια....

   Να λοιπόν ένα από ότι με απασχόλησε τον τελευταίο καιρό.... Διαβάστε αυτό το άρθρο που σήμερα ήταν στην τοπική εφημερίδα "Ταχυδρόμος" πιάνοντας 1/3 της σελίδας με τα πολιτιστικά δρώμενα στον Βόλο....


   Χθες, 7 Μαΐου 2011 και ώρα 8 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση απονομής βραβείων του λογοτεχνικού διαγωνισμού με θέμα: «Επιστολή Αγάπης», που διοργάνωσε η Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «ΔΙΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΣ», η οποία εδρεύει στο Βόλο. Η πολύ όμορφη και συμπαθητική αίθουσα τέχνης του Πολιτιστικού Κέντρου της Νέας Ιωνίας γέμισε από τους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό και γενικότερα από ανθρώπους που αγαπούν τη λογοτεχνία και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που προάγουν το πνεύμα.

Η Πρόεδρος της Εταιρείας κα Μαρία Αρφέ κατάφερε για άλλη μία φορά, με την ιδιαίτερη αισθητική που την διακρίνει, να οργανώσει μία επιτυχημένη εκδήλωση. Εφαρμόζει έμπρακτα την άποψή της σχετικά με την αρμονική σύζευξη των τεχνών -του τραγουδιού, του χορού, της μουσικής και της απαγγελίας από ηθοποιούς των λογοτεχνικών κειμένων- η οποία φέρνει θαυμαστά αποτελέσματα. Η απουσία μακροσκελών ομιλιών από τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης, το πρόγραμμα που καθορίζεται σε αυστηρά χρονικά πλαίσια πέρα από τα οποία οι παρευρισκόμενοι ίσως θα μπορούσαν να νιώσουν άβολα, ακόμη και να κουραστούν είναι δύο από τα πλεονεκτήματα ανάλογων εκδηλώσεων. Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, παρόλο που έλειψε το τραγούδι, πραγματοποιήθηκαν πολύ καλές αναγνώσεις από την κα Δήμητρα Σκουφογιάννη, την κα Ειρήνη Σκουλή και τον κ. Σπύρο Μακρυγιάννη, οι οποίοι έδωσαν ζωή με τη φωνή τους στις επιστολές και κατάφεραν να συγκινήσουν το κοινό και να συγκινηθούν οι ίδιοι. Η Χαρά Σταυράκη στο πιάνο γέμιζε μελωδικά με τις νότες της τα ενδιάμεσα διαστήματα των απαγγελιών, δημιουργώντας μια ευχάριστη και φιλική ατμόσφαιρα.

Χθες λοιπόν, το βράδυ δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις στο τέλος της εκδήλωσης, όπως η παρουσία συλλόγου που χόρεψε σε παραδοσιακούς κρητικούς ρυθμούς, προφανώς για να τιμηθεί η πρώτη νικήτρια του διαγωνισμού κα Μαρία Ζαβιανέλη (1ο Βραβείο), η οποία κατάγεται από την Κρήτη. Δόθηκαν άλλα δύο βραβεία, το δεύτερο στην κα Φωτεινή Χατζηευστρατίου από τη Θεσσαλονίκη και το τρίτο στην κα Ναταλία Ηλία από την Αθήνα. Ακολούθησαν πέντε μετάλλια και δέκα έπαινοι.

Εκδόθηκε ένα πολύ καλαίσθητο βιβλίο που περιέχει όλες τις επιστολές των βραβευμένων, όλα εκείνα τα φωτεινά ή καμία φορά σκοτεινά συναισθήματα που προκαλεί ο έρωτας και η αγάπη. Συμμετέχουν εκεί τα χτυποκάρδια, οι πόθοι, οι επιθυμίες, οι στενάχωρες ακόμη σκέψεις που δημιουργούνται από την απουσία του αγαπημένου προσώπου και τους πρόσκαιρα ή μόνιμα ξεχωριστούς τους δρόμους, αλλά και η απεριόριστη χαρά από την παρουσία εκείνου και τα κοινά όνειρα για τη ζωή που τους δένουν και τους εμπνέουν. Μέσα από τα γράμματα και τις λέξεις ζωντανεύουν παλιές αγάπες, γεννιούνται καινούργιες, αγάπες με ποικίλες εκδηλώσεις και μορφές. Πρώτη και κυρίαρχη η αγάπη για το άλλο φύλο, γυναίκα ή άντρα. Η αγάπη της κόρης προς τη μητέρα που έφυγε απ’ τη ζωή, η αγάπη της μητέρας προς το γιο της, η αγάπη του πατέρα για το γιο του, η αγάπη του γιου για τον πατέρα του, η αγάπη προς τη φίλη, η αγάπη για έναν τόπο ξεχωριστό, η αγάπη προσωποποιημένη ή μη, η αγάπη για τα όνειρα και τις ιδέες, η αγάπη για ένα διαφορετικό κόσμο με φιλίες, χωρίς έχθρες, μίση και πολέμους. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποια απ’ αυτές ακριβώς αποκτά τη μεγαλύτερη αξία και βαρύτητα, γιατί όλες τους διεκδικούν να κατανικήσουν τη φθορά του χρόνου, να εξαγοράσουν την πραγματική ευτυχία με την αναγεννητική για τις ψυχές των ανθρώπων δύναμη της αγάπης. Οι επιστολές αυτές είναι προσφορές στο βωμό της αγνής και άδολης αγάπης, ιερά κειμήλια ενός προσωπικού, αυθεντικού χώρου των δημιουργών τους, που μας επιτρέπουν να κρυφακούσουμε τις ανταποκρίσεις της καρδιάς και της ψυχής, να οσφρανθούμε τη δροσερή ανάσα του έρωτα.

Καλή συνέχεια στις όμορφες προσπάθειές της νεοσύστατης εταιρείας«ΔΙΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΣ» που ανανεώνουν σημαντικά την πνευματική ζωή του Βόλου.

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Τώρα δείτε εδώ....






Οι φωτό από την ιστοσελίδα της Μαρίας Arfe'... Η τελευταία αφιερώνεται στην Ρίκυ μας...
΄
   Κάτι ακόμα τρώει την μερίδα του λέοντος των δυνάμεων.....

Από μέρα σε μέρα το δελτίο τύπου....

ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΑΤΡΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ - ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ
Τετάρτη, 18 Μάιος στις 9:00 μ.μ.
Τοποθεσία: ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ - ΒΟΛΟΣ

Τι λέτε;  Δικαιολογούμαι;;;;;

Υ.Γ. Πρόβατε, Κάρυ, Θεοφανώ, alataki, Ευαγγελία κλπ.... αναμένω....




Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Το νέο στεφάνι βήμα-βήμα

   Σας το έταξα.... Και αγίου και παιδιού μην τάξεις.... Εσείς και "παιδιά" παραμένετε και "άγιοι" άνθρωποι είσαστε οι περισσότεροι... Οπότε....
Βήμα 1ο: Φτιάχνουμε βάση από τρία τέσσερα ευλύγιστα μακριά κλαδιά τύπου αγράμπελη.... Το κάθε κλαδί πάει λίγο πιο μπροστά από το προηγούμενο και στρίβεται με τα υπόλοιπα... Στο τέλος τυλίγουμε όσο περισσεύει από το μέγεθος του στεφανιού πάνω στον κύκλο που δημιουργήσαμε....

Κοντινό πλάνο για λεπτομέρεια. Δημιουργούνται τρύπες από όπου περνάμε τα λουλούδια. 

Βήμα 2ο: Περνάμε τα μακρυά κοτσάνια των λουλουδιών το ένα μετά το άλλο στην σειρά με βάση τις χρωματικές και μεγέθους επιλογές μας, τα φτάνουμε με προσοχή ως το άνθος και στρίβουμε πάνω στην βάση, μπήγοντας τέλος την άκρη σε κάποια τρύπα. Στην λεπτομέρεια εδώ το φρέσκο κοτσάνι του τριαντάφυλλου. 

Κι εδώ το ίδιο....

Βήμα 3ο: Καλύπτουμε τα τυχόν κενά βάσει σχεδίου με μικρότερα άνθη... 

Βήμα 4ο: Κρεμάμε και απολαμβάνουμε το αποτέλεσμα...
   Το κακό ήταν ότι άρχισα με όσα βρήκα και συμπλήρωσα χθες βράδυ με καινούργια... Γι αυτό άλλα είναι φρέσκα κι άλλα μαράθηκαν... Φτιάξτε καλύτερα το στεφάνι αν έχετε όλα τα απαιτούμενα λουλούδια μαζί και φωτογραφήστε αμέσως όταν είναι στις δόξες του... Λίγη λακ θα κάνει τα πέταλα πιο ανθεκτικά αλλά κάποιες δυστυχώς τα καταστρέφουν λόγω σύστασης... Αυτά από μένα και πάλι καλό Μάη!!!! 

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Καλό μήνα κι από μένα....

    Φέτος πέρασα υπέροχα την Πρωτομαγιά μου.... Έζησα μια Πρωτομαγιά σαν εκείνη των παιδικών μου χρόνων, με μια μεγάλη ζεστή παρέα. Ήταν οι φίλοι Bookcrossers από την Αράχοβα και την Λιβαδειά, που φέτος θα φιλοξενήσουν το συνέδριο, οι εξαιρετικοί μας οικοδεσπότες στην Αράχοβα και στο Λιβάδι Παρνασσού.... Μας φίλεψαν καφέ και ψητά, στην φύση, στο πιο πλούσιο καλύβι εκεί γύρω μια και ο πλούτος ήταν στις καρδιές των ανθρώπων αυτών....
     Έκανα φυσικά και φέτος το στεφάνι μου. Βέβαια πάλι χωρίς ίχνος κλωστής.... Κατέληξε στης μητέρας μου το σπίτι οπότε θα κάνω και δεύτερο και θα ανεβάσω φωτογραφίες και από αυτό... Το πρόβλημα είναι φέτος ότι οι τριανταφυλλιές άργησαν λόγω καιρού να ανθίσουν... Έτσι έγινε με λίγα κόκκινα τριαντάφυλλα από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, άσπρες και μωβ πασχαλιές από την διαδρομή μετά την Γραβιά, και κάποια αγριολούλουδα στο δρόμο...

Στις δόξες του μόλις τελειωμένο....

Μαραμένο πλέον δεν δείχνει όπως στην αρχή.....


 Άρεσε πολύ σε πολλούς.... Αν θέλετε πηγαίνετε  στην ανάρτηση του περυσινού http://spirogyrismata.blogspot.com/2010/05/blog-post.html