Αν ήταν να πεθάνω,
τώρα ας πέθαινα,
πρωταυγουστιά κι απομεσήμερο,
γυμνός κι ευτυχισμένος,
πλάι σου.....
Αργοναύτης
Βόλος 01/08/2000
Αφιερωμένο στην σύζυγό μου....
Τηρώντας την υπόσχεσή μου στον αγαπητό Μαχαίρη και κοντά σ'αυτόν σε όλους εσάς...
τώρα ας πέθαινα,
πρωταυγουστιά κι απομεσήμερο,
γυμνός κι ευτυχισμένος,
πλάι σου.....
Αργοναύτης
Βόλος 01/08/2000
Αφιερωμένο στην σύζυγό μου....
Τηρώντας την υπόσχεσή μου στον αγαπητό Μαχαίρη και κοντά σ'αυτόν σε όλους εσάς...
TI TΡΥΦΕΡΟ!!! Ε, ΡΕ Ο ΒΟΛΟΣ ΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΕΣ ΒΓΑΖΕΙ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί μου βγάζει πόνο;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήTην καλοπιάνεις για να σ' αφήσει να δεις το μουντιάλ με την ησυχία σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η στιγμή που έχεις κορμί στο σχήμα της αγκαλιάς του άλλου. Που του’χεις δώσει την τελευταία σου-νομίζεις- ανάσα. Και δε σε νοιάζει να πάρεις άλλη, έτσι ελαφρύς από παρελθόν, χωρίς ανάγκη για μέλλον. Χορτάτος. Δυνατός. Μοναδικά παρών. Πλήρης κατά τρόπο που δεν θεωρούσες εφικτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν φαίνεται να βγάζει πόνο είναι, νομίζω, που μέσα σε τόσο αστραφτερή και στιβαρή ευτυχία, κάνει αντάρτικο ένας καλοκρυμμένος φόβος (σπάνια αυτός που τον ένιωσε θα τον παραδεχτεί) μήπως και δε γεννήσει ποτέ ξανά η ζωή μας τόσο φως. Ή, ακόμη χειρότερα, τσιμπάει γερά το μακρινό ενδεχόμενο της οδύνης που μπορεί να προκαλέσει η απώλειά του. Drmakspy, συγχώρεσέ με αν κάνω λάθος. Ταυτίστηκα με τους στίχους και αποτόλμησα ερμηνεία.
Eρωτας και θάνατος πάντα αγκαλιασμένοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέκα χρόνια μετά και το ξαναγράφεις!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε δεν πρέπει να σκέφτεσαι θάνατο αλλά ζωή πλάι της.
Την καληνύχτα μου και στους δυό σας
Απόλυτη ευτυχία, σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφή(περνώ, διαβάζω, σκέφτομαι, σιωπώ συνήθως...)
Δεν θέλω να ερμηνεύσω τίποτε, απλά να θαυμάσω το λυρισμό και την αγάπη που βγάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερή σύζυγος!
Το νοιώθει άραγε η Γ. πόσο τυχερή είναι;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεοφανώ
xaxaxxaax ο ασκαρδαμυκτι ολα τα λεφταα
ΑπάντησηΔιαγραφήελπιζω να της τα ψιθυριζεις ολα αυτα κιολας
Εμένα μόνο αγάπη μπορεί να μου βγάλει αγάπη και έρωτα πολύ... ευτυχία... και ο Θάνατος είναι ζωή στην αγκαλιά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα πρωινά
Aυτό σημαίνει ολοκλήρωση λόγω δυνατού έρωτα. Τα σέβη μου στη γυναίκα σου (που μπορεί να σε κάνει να νιώθεις έτσι)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας άφησα να σχολιάσετε όλοι πρώτα... Σκόπιμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήkariatida62
ευχαριστώ πατριώτισσα...
Γιαγιά Αντιγόνη
Το ραντάρ σου είναι φανταστικό... Το γιατί στο σχόλιο της (Απο)τύπωμα
Ασκαρδαμυκτί είπε...
Δεν μασάει....
(Απο)τύπωμα
Εσύ πώς καταφέρνεις να τρυπώσεις στα άδυτα των αδύτων και να ανιχνεύσεις με τόση ακρίβεια κάθε απόχρωση, ακόμα και τις καλά κρυμμένες πόνου και φόβου που έπιασε το ραντάρ της Αντιγόνης, είναι απίστευτο... Είσαι απίστευτη γλυκειά μου φίλη...
aKanonisti
Ακριβώς....
meggie
θα το ξανάγραφα και σε εκατό χρόνια από τώρα γιατί όσον αφορά στα αισθήματά μου τίποτε δεν άλλαξε... Αλλά προσοχή.... ΓΙΑ ΜΕΝΑ....
marilia είπε...
Εκείνες τις στιγμές ναι... Δεν νομίζω να έχω ζήσει άλλες έτσι...
Χαρα Θ. είπε...
Αυτό ένοιωθα... Και η αγάπη σε κάνει μαγικά λυρικό...
Θεοφανούλα μου
είναι άραγε ακόμα;;;;
Skouliki
εγώ πάντα θέλω να της τα ψιθυρίζω, να της τα φωνάζω... Άραγε εκείνη τα ακούει ακόμα;;; Όχι με τα αυτιά... με την καρδιά....
ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΨΥΧΗΣ είπε...
Ετσι είναι... Θάνατος είναι να μην έχεις πιά την αγκαλιά.... το λιμάνι σου...
to alataki είπε...
για μένα ναι... Θα διαβιβάσω...
ΩΩΩΩΩΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήάναυδη
τι μπορεί κανείς να πει άλλωστε;;
Πολυ χαιρομαι που υπαρχουν αντρες, που υπεθετω μετα απο καποια χρονια γαμου, εχουν την διαθεση ακομα να αφιερωνουν στη γυναικα τους ποιηματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε ανεβηκες στην εκτιμηση και τη συμπαθεια μου
πολυ ρομαντικο
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα μου βγαζει
και λιγο πονο
μεσα στα λογια σου..
την καλημερα μου
...Oι τυψεις και ο φοβος.....ΜΗ ΧΑΘΕΙ αυτο που σαν ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΒΙΩΝΕΤΕ ΘΑΥΜΑΣΤΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστιες