Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Δεν θα πάω σχολείο σήμερα....


Σήμερα δεν θα πάω στο σχολείο....


Όχι δεν με πονάει ο λαιμός μου... Ούτε έχω λίγο βήχα... Ούτε αδιάβαστος είμαι.... Αυτό είναι πολυτέλεια για τα παιδιά στην Δύση... Εδώ είναι Γάζα... 


Δεν θα πάω γιατί δεν θα έρθει ούτε ο Αλί που σκοτώθηκε στον ύπνο του από βόμβα, ούτε ο Μοχάμαντ, γιατί ακρωτηριάστηκε και δεν μπορεί να περπατήσει πια ως εκεί, ούτε ο Καρίμ γιατί χάθηκε κάτω από τα συντρίμμια και μάλλον δεν θα προλάβει να βγει αν βγει ζωντανός και να έρθει... Ούτε και η Καντίγια γιατί έμαθα ότι δεν βλέπει πια όταν έχασε τα μάτια της από θραύσματα... Ούτε η Άχλαμ αφού χωρίς χέρια δεν μπορεί πια να γράψει...

Κι έπειτα και να ήθελα να πάω, το σχολείο δεν υπάρχει πια... Τρεις πύραυλοι το κατέστρεψαν και σκότωσαν πολλά γυναικόπαιδα μέσα σ' αυτό.... 
Α! Και η δασκάλα σκοτώθηκε... Τα περισσότερα βιβλία μας κάηκαν... Η Λάναν μάζεψε μερικά... Όσα πρόλαβε να σώσει, αλλά είναι λίγα. Εκεί χάθηκε ο Μοχάμαντ... Εκεί είναι ακόμα ζωντανός θαμμένος ο Καρίμ... 

Εκεί μαζί τους σκοτώθηκε κι εκείνος ο στρατιώτης του ΟΗΕ που τους προστάτευε.... Εκείνον ποιος τον προστάτευε άραγε...


Ναι, ναι.... Δεν θα πάω σχολείο σήμερα....





Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Εξελίξεις από το ποίημα....


Απρόσμενα μια Αλβανίδα συγγραφέας φίλη φίλων μου η Anila Themiu απέδωσε το ποίημα μου στα αλβανικά και το ανάρτησε σε δυό ιστοσελίδες λογοτεχνική και ΜΜΕ της Αλβανίας.... Πρώτη φορά μου συνέβει αυτό.... Προσωπικά το απέδωσα στα Ιταλικά...Και η φίλη Δήμητρα Γκοτοσοπούλου στα Αγγλικά με δική της πρωτοβουλία προλαβαίνοντάς με..... Είναι ιερός ο σκοπός και σημαντική η εξέλιξη για μένα οπότε μεγάλη μου η χαρά. 

Αχ Ισραήλ...
Μαυροκόκκινο αίμα στη γη
και κορμιά σε μια ανθρώπινη μάζα
χρόνια τέλος δεν έχει η σφαγή
τελειώσαν κι οι γάζες στην Γάζα....
Κι εσύ κάποτε που ήσουν το θύμα
ο χειρότερος έγινες θύτης
κι ανελέητα σπέρνεις το κρίμα
σαν στυγνός δολοφόνος αλήτης...
Το Ολοκαύτωμα μοιάζει σου ξένο
δικαιώνεις εσύ τον φονιά σου
και ψυχές πια στοιβάζεις στο τρένο
για άλλο Άουσβιτς στην γειτονιά σου...
Αργοναύτης 22/07/2014
Μια δική μου ποιητική απόδοση στα Ιταλικά....
Ah Israele
Rossonero il sangue per terra
e dei corpi in umana una massa
il massacro da anni impera
son finite anche le garze in Gaza
Tu che vittima eri allora
il peggiore diventasti autore
impietoso uccidi ancora
d' assassino crudele di cuore...
L' Olocausto non ricordi nemmeno
al carnefice dai la ragione
anime ammassi oramai sul treno
per un' Auschwitz nella tua regione...
Spiros Makrigiannis
Argonauta 23/07/14
PËRSHTATI NË SHQIP ANILA THEMIU
AH IZRAEL
Kuqezi gjak në tokë
dhe trupa njërëzor në masa
vite rradhë, fund ska therrja dot
mbaruan dhe gazat në Gaza
Dhe ti dikur kur ishe viktimë
u bëre vrasësi më i rrezikshëm
dhe pamëshirë mbjell krim
si krimineli më i neveritshëm
Masakra të duket e huaj ty
të drejtë i jep vrasësit tënd
dhe shpirtrat tashmë vë në tren aty
për në Autsvic ,në të tëndin vend
Dimitra Gkotosopoulou μια απόδοση του στα αγγλικά!
Ah Israel…
Black and red blood on the earth
and bodies in a human mass
for years now the massacre has no end
and in Gaza they are out of gauze…
And you who once were the victim
are now the worst victimizer
relentlessly seeding the pity
a brutal murderer on his riser…
The Holocaust seems foreign to you
you give justice to your murderer
and you pile up souls in the train
to a neighboring Auschwitz, one greater…

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Αχ Ισραήλ...


Αχ Ισραήλ...

Μαυροκόκκινο αίμα στη γη
και κορμιά σε μια ανθρώπινη μάζα
χρόνια τέλος δεν έχει η σφαγή
τελειώσαν κι οι γάζες στην Γάζα....

Κι εσύ κάποτε που ήσουν το θύμα
ο χειρότερος έγινες θύτης
κι ανελέητα σπέρνεις το κρίμα
σαν στυγνός δολοφόνος αλήτης...

Το Ολοκαύτωμα μοιάζει σου ξένο
δικαιώνεις εσύ τον φονιά σου
και ψυχές πια στοιβάζεις στο τρένο
για άλλο Άουσβιτς στην γειτονιά σου...


                                  Αργοναύτης 22/07/2014