Νύχτα μητέρα λογισμών
που αλήθεια με τρομάζουν
σε ποιων το φως αστερισμών
οι εφιάλτες μου κουρνιάζουν;
Νύχτα της έμπνευσης τροφός
μα και του φόβου αντάμα
το ένα σου στήθος βγάζει φως
και τ' άλλο πνίγει κλάμα...
Νύχτα δεν ξέρω αν σ' αγαπώ,
αν ίσως σε φοβάμαι,
μήπως μισώ σε... Τι να πω;
Σαν γράφω νύχτα θα 'ναι...
Γιατί στην άγια σου σιωπή
βγαίνει έξω η ψυχή μου
κι ότι έχει μέσα της να πει
μελάνι στο χαρτί μου....
Αργοναύτης 25/01/2017
