Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Δή δεί χρημάτων...


Κρύωσε ο καιρός... Θα χρειαστεί να κάψει παραπάνω ώρες το καλοριφέρ... Και με τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη πως να τα βγάλει πέρα... Οι σκέψεις αυτές γέμιζαν το μυαλό του τώρα που περπατούσε στους δρόμους της πόλης. Ώρα αιχμής και ήταν γεμάτο κόσμο το κέντρο. Οι περισσότεροι απλά κοιτούσαν τις βιτρίνες. Μέσα στα μαγαζιά ο κόσμος λιγοστός εκτός από κάποιες εξαιρέσεις... Εκείνος τώρα πια δεν κοιτούσε ούτε τις βιτρίνες. Γιατί να το κάνει άλλωστε;... Άνεργος και με μόνον λίγα ψιλά στην τσέπη... Γιατί να μπει σε πειρασμό;

Σκέφτονταν άλλες εποχές που είχε επιτέλους αποκτήσει αγοραστική δύναμη. Πριν η λαίλαπα της κρίσης του αφαιρέσει τα πάντα... Είχε χρήματα τότε... Όμως ποτέ δεν τα θεοποίησε. Ποτέ δεν έκανε θυσία στον βωμό τους ούτε συμβιβασμούς για να τα αποκτήσει... Μόνο δούλευε σκληρά πιότερο από εργασιομανία παρά από αγάπη στο χρήμα. Και τώρα που το χρειάζονταν, αυτό του γύρισε την πλάτη όπως έκανε εκείνος όταν το είχε...

Χαμογέλασε πικρά. Προσπάθησε να θυμηθεί αν ποτέ χάρηκε αληθινά με τα χρήματα. Η ζωή του ήταν σίγουρα πιο άνετη όταν είχε την επιχείρησή του, όταν ίδρωνε τα λεφτά του, είχε όμως και τις τόσες έγνοιες... Χρήμα έρχονταν και παρέρχονταν σε πληρωμές και άλλα έξοδα... Ύστερα θυμήθηκε κάτι από την φοιτητική του ζωή...

Παραμονές Χριστουγέννων ήτανε όπως τώρα... Όλοι οι συγκάτοικοι είχαν φύγει από το σπίτι για τις διακοπές. Εκείνος όχι. Είχε εξεταστική στις 23 Δεκέμβρη. Το μόνο μάθημα που μπορούσε να δώσει μια και τα υπόλοιπα ήταν μπλοκαρισμένα. Ένα δευτερεύον. Είχε βρει το βιβλίο δανεικό δεκαπέντε μέρες πριν τις εξετάσεις. Έπεσε με τα μούτρα στο διάβασμα. Έπρεπε να το περάσει πάση θυσία! Αν δεν περνούσε έστω ένα μάθημα θα κόβονταν το συνάλλαγμα... Στην τράπεζα το είπαν καθαρά στους δικούς του...

Δεκάρα στην τσέπη και κανένας να δανειστεί. Πέρασε τις τρεις τελευταίες μέρες μέρες χωρίς τίποτε άλλο εκτός από ζάχαρη... Αυτή μόνο είχε μείνει στο σπίτι ακόμη ευτυχώς... Την μοίραζε με την ώρα για να έχει τροφή ο εγκέφαλος και έπινε άφθονο νερό... Το τελευταίο βράδυ τέλειωσε κι αυτή... Κατά τις πέντε το πρωί, αφού διάβασε όσο μπορούσε, βγήκε να πάρει λίγο αέρα. Νηστικός... Κουρασμένος... Άυπνος...

Οι μυρωδιές των φρέσκων κρουασάν από το μπαρ πιο κάτω τον μεθούσαν. Κατηφόριζε προς τα εκεί ενώ από την αντίθετη κατεύθυνση ανέβαινε σκουπίζοντας ο οδοκαθαριστής. Και ώ του θαύματος! 5.000 λιρέτες κατάχαμα... Μικρό ποσό αλλά έφτανε για ένα βαρβάτο πρωινό και δυο τρία γεύματα στην λέσχη... Αν αργούσε πέντε λεπτά να βγει... Ποτέ δεν θυμάται να χάρηκε τόσο για χρήματα. Η χαρά του έφερε δάκρυα στα μάτια. Όχι για το χρήμα αυτό καθ' αυτό... Αλλά γιατί ο Θεός που πίστευε τον είχε επιτέλους δει και ακούσει... Με το στομάχι και την ψυχή γεμάτη πέρασε και το μάθημα...

Αναμνήσεις... Ευτυχώς είχε μάθει να ζει στα δύσκολα. Εκείνος ναι... Δεν τον ένοιαζε. Ούτε θα τον ένοιαζε να περάσει και τώρα κάποιες μέρες σε κρύο σπίτι... Κάποιες μέρες με ζάχαρη μόνο ξανά... Όμως τώρα δεν ήταν μόνος. Είχε σύντροφο ζωής δίπλα του. Κι εκείνη στερημένη. Μαθημένη στα δύσκολα. Παρ' όλα αυτά είχε ονειρευτεί μια καλύτερη ζωή κοντά του. Δεν είχε δικαίωμα να της γκρεμίζει το όνειρο. Θα έκανε ότι μπορούσε για να μην στερείται εκείνη. Όμως οι ευκαιρίες για δουλειά ήταν από λίγες έως ανύπαρκτες.

Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία... Όμως η έλλειψή του πολλές φορές την σκοτώνει. Δεν ερωτεύονται οι γνήσιοι άνθρωποι το χρήμα αλλά τον άλλον άνθρωπο. Μα όταν η φτώχεια χτυπάει την πόρτα, αλήθεια πόσοι έρωτες αντέχουν στο άνοιγμά της;... Άλλο ένα πικρό χαμόγελο έσκασε στα χείλη του... Αυτό που πέρασε από το μυαλό του δεν το άντεχε....

11 σχόλια:

  1. Ποτέ δεν πίστεψα στο χρήμα, δεν το θεοποίησα κι ουτε ειναι απαραίτητο για την ψυχική μας ισορροπία Σπύρο μου.... Η ζωή κάνει κύκλους, πότε ετσι πότε αλλιώς και ο άνθρωπος παντα βρίσκει τρόπους να επιβιώνει, θα δεις! Περάσαμε πολλές κρίσεις και κακουχίες στη ζωή μας , σαν Ελληνες, και επιβιώσαμε:θετική σκέψη και θα βρεθούν τρόποι για κάτι καλύτερο! Μην απογοητεύεσαι!!!
    ΘΕΟΦΑΝΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και να μην ξαναπεράσει από το μυαλό του, αυτό που σκέφτηκε ως τελευταίο, θα τον παρακαλέσω πολύ, ακόμα κι αν νιώθει απογοήτευση γιατί δεν έχει προσφέρει όσα μπορεί στην σύντροφο, ακόμα κι αν κουρασμένη κι αυτή αμελεί κάποια πράγματα, και ούτε τις βιτρίνες να κοιτά, ούτε τα λιγοστά ψιλά στη τσέπη να κουδουνίζει,

    να κοιτά ψηλά, ουρανό
    και κάτι θα γίνει

    πες του τα όλα αυτά σε παρακαλώ
    σε παρακαλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχει ζυμωθεί στα δύσκολα..
    Το έχει αποδείξει!!
    Εχει τρυφερή καρδιά..
    Το εισπράττουμε!!
    Μπορεί να παλέψει με δυο κουταλιές ζάχαρη..
    Γι αυτό τον αγαπήσαμε!!
    Μαχητή!!!

    Να μη στερέψει ποτέ αυτή η θέση και στάση ζωής!

    Καλημέρα.. σ'αγαπώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το χρημα...Δεν φερνει την ευτυχια...
    Αλλα ομως ειναι απαραιτητο γι αυτην...
    Τι να κανουμε Σπυρο μας...Ετσι ειναι τα πραγματα...
    Κι οταν υπαρχουν και παιδια...
    Ακομα χειροτερευει το πραγμα...
    Ομως ελπιζω...Οχι γιατι κατι με κανει να ελπιζω...
    Αλλα γιατι αυτο ειναι το τελευταιο μου οπλο...
    Αυτο και η οργη...Η πολυ μεγαλη οργη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μεγάλη κουβέντα άνοιξες κι ειδικά αυτές τις μέρες που είναι και γιορτινές και δύσκολες, το χρήμα είναι μόνιμο θέμα συζήτησης παντού.Το μόνο που μου δίνει κουράγιο είναι ότι πρόκειται για γενικό κακό, οπότε όλοι μαζί θα το παλέψουμε.Δεν θα με κλείσει μέσα η έλλειψή του, ούτε θα με κάνει ν΄αγαπώ λιγότερο...Πάντα ο Έλληνας είχε μέγάλη καρδιά...Τώρα θ' αλλάξει?

    Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι ολόψυχα να περάσεις υπέροχες στιγμές με την οικογένειά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μου φαίνεται πέρασε δυσκολίες αρκετές και αντέχει ακόμα. Έτσι κι αλλιώς σίγουρα η έλλειψη χρημάτων δεν είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να πάθει κανείς, θα έρθουν καλύτερες μέρες:)

    Υπομονή:)

    Όσο για τον έρωτα, εγώ πιστεύω πως αν αντέξει τώρα, θα βγει από αυτήν την κατάσταση πιο δυνατός από ποτέ...

    Φιλάκια πολλά και καλό ΣΚ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είθε το χρημα να είναι το μέσο για την ευτυχία και όχι ο σκοπός!

    Καλησπέρα με φιλια γιορτινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θεοφανούλα μου...

    Και μόνο να σε γνωρίσει κανείς αμέσως καταλαβαίνει πόσο αληθινά ευτυχισμένη είσαι με το να ζεις κάθε στιγμή όπως καλύτερα μπορείς με ότι έχεις, οπότε πόσο αληθινά είναι αυτά που λες... Ναι, κύκλοι είναι... Σημεία σε μια ρόδα κάρου που βουτάνε μια στην λάσπη και μιαανεβαίνουν στο ψηλότερο σημείο... Η προσπάθειά μου επικεντρώνεται στην θετική σκέψη... Δεν θα ήθελα να κάνω σε κάποιους την χάρη να απογοητευτώ!!!

    meggie μου

    Πάντα βρίσκεις κόκκαλο... Ε ναι... Κάποια πράγματα ούτε να τα σκέφτεται δεν θέλει...
    Θα ακολουθήσει την συμβουλή σου να κοιτάει ψηλά, ουρανό
    και ναι, ίσως κάτι θα γίνει

    Του τα είπα... Η Meggie μου με παρακάλεσε πολύ να σου τα πώ του είπα... (Και τον είδα στον καθρέφτη που δάκρυσε από συγκίνηση)... Μου είπε να σου δώσω ένα γλυκό φιλί...


    Γιαγιά Αντιγόνη μου

    Μανούλα μου γλυκειά... Ναι έχει ζυμωθεί στα δύσκολα..
    Κι αν το εισπράττετε αυτό που λες, σημαίνει ότι κάτι πέτυχε σαν άνθρωπος!!!
    Δεν θα επιτρέψω να στερέψει ποτέ αυτή η θέση και στάση ζωής!
    Κι εγώ σ'αγαπώ μοναδική μανούλα Αντιγόνη


    μαχαίρη μου

    Είναι το άτιμο.... Εγώ που λάτρευα τα παιδιά έφτασα να λέω ευτυχώς δεν έχω... Γιατί πώς θα το τάϊζα τώρα...
    Κι εγώ ελπιζω... Και είναι το τελευταίο μου όπλο...
    Χωρίς οργή....


    porcupine

    Ελενάκι μου ναι μαζί θα το παλέψουμε... Μεγάλο φορτίο για μόνους... Καλά θα κάνεις να μην κλειστείς... Αλλά κακά τα ψέμματα κάτι καλό μας έκανε η ανέχεια... Μας μάζεψε με τους φίλους και γνωστούς στα σπίτια... Πιο πολλή επικοινωνία... Και σαν Έλληνες δεν θα αλλάξουμε...
    Οι ευχές μου και σε σένα και στους δικούς σου ειδικά στον πατερούλη σου...


    Marsy μου

    Έτσι όπως τα λες είναι. Ας είναι όμως να έρθουν γρήγορα αυτές οι καλύτερες μέρες!!!
    Υπομονή... Κάνω και τίποτε άλλο;;;
    Αρκεί να αντέξει...
    Και σε σένα καλό ΣΚ και πολλά πολλά φιλιά και ευχές!!!


    Coula μου

    Ακριβώς... Πρέπει να είναι το μέσον κι όχι ο σκοπός... Γιατί αν είμαστε εδώ που είμαστε οι πολλοί, φταίνε αυτοί οι λίγοι που το έκαναν σκοπό...
    Τα φιλιά τα γιορτινά ήταν υπέροχα σαν εσένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άουτς! Πόνεσε αυτό το ποστ. Αλλά η αγάπη και η αισιοδοξία κρύβεται σε δυο κουταλιές ζάχαρη μοιρασμένης! ;)

    σνουποφιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. marilia μου

    Πονάει όσους έχουν τρυφερή και ευαίσθητη καρδιά σαν εσένα γλυκειά μου... Σου στέλνω και μιά κουταλιά ζάχαρη αποζημίωση στον πόνο... και για το σνουποφιλάκι που με ξετρελλαίνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πρώτη μέρα που διεισδύω στις βιβλιοδιασταυρώσεις, αν και πάλι δεν κατόρθωσα να σπάσω τον κωδικό μου (είμαι η "daphne"). Διάβασα τη "Σελήνη" και το "Δη δει χρημάτων": μαθήματα και τα δύο. Ξέρω πως συνεχίζεις με κουράγιο - το δείχνουν το χαμόγελο, η καλοσύνη κι η γενναιοδωρία σου. Ένας άνθρωπος που ζει τη ζωή όπως εσύ, ποτέ δεν θα πτωχεύσει. Καλό βράδυ. "Δάφνη" - και βλέπουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή