Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Ένα Πάσχα για δυο στην ξενιτειά...



   Το ορθόδοξο Πάσχα πλησίαζε. Οι αρκετοί τα χρόνια εκείνα Έλληνες φοιτητές στην Περούτζια, και όσοι πήγαιναν εκεί για τα μαθήματα Ιταλικής γλώσσας στο "Universita' per stranieri", το "πανεπιστήμιο για αλλοδαπούς", έφευγαν για την πατρίδα... Για εκείνον ήταν αδύνατο και για οικονομικούς λόγους αλλά και για ένα μάθημα που έπεφτε λίγες μόνο μέρες μετά το Πάσχα... Ξέμεινε λοιπόν εκεί και μάλιστα μόνος στο σπίτι...

    Ήταν πρωί της Μ. Δευτέρας όταν βρέθηκε στο μπαρ με την φίλη του την Γιάννα που έμενε εκεί κοντά. Ξαφνιάστηκε.  Είχαν μέρες να ιδωθούν έτσι που είχε πιστέψει ότι είχε φύγει για διακοπές. Όταν του είπε ότι κι εκείνη θα έμενε πίσω γιατί έδινε μάθημα την Πέμπτη μετά το Πάσχα, ύστερα από την πρώτη στεναχώρια που τους έπιασε και τους δυο, κοιτάχτηκαν και μια λάμψη φάνηκε στα μάτια τους! Είχαν σκεφτεί το ίδιο... Θα οργάνωναν το Πάσχα τους μαζί οι δυο τους. 

   Πρώτη μίλησε η Γιάννα. 
"Σκέφτεσαι ότι σκέφτομαι;" του είπε σουφρώνοντας τα χείλη όπως έκανε όταν άφηνε κάποιο υπονοούμενο. 
"Νομίζω ναι..." απάντησε εκείνος. "Λέγε τι θα ψωνίσουμε και εσύ τι ιδέες έχεις..." 
"Πρώτον θα κανονίσω για εντόσθια για την μαγειρίτσα γιατί πρέπει να πω στον χασάπη να μου κρατήσει. Θα του πω και για αρνί ή κατσικάκι να βάλουμε στον φούρνο". 
"Κοίτα στον φούρνο δεν λέει.... Ή σουβλίζουμε κανένα κομμάτι ή άσε το καλύτερα...".
"Κι αν πάρουμε την σχάρα από τον φούρνο και βάλουμε παϊδάκια κάπου έξω;"
"Τέλεια. Θα ψάξω για το που.... Μόνο να κρατήσει ο καιρός..."
"Τότε ανέλαβε τα κάρβουνα και τα σχετικά..."
"Και από αυγά τι θα κάνουμε;"
"Θα βάψουμε εμείς! Θα κοιτάξω να βρω μπογιά" 
"Να σου πω όμως Ανάσταση πως θα κάνουμε; Μεγαλοβδομάδα χωρίς εκκλησία δεν λέει."
"Καλά λες αλλά... Θα δούμε... Πάντως εγώ λέω να νηστέψουμε αυτές τις μέρες. θα κάνουμε και οικονομία."
"Συμφωνώ. Λοιπόν σκέψου κι εσύ τίποτε άλλο, θα σκεφτώ κι εγώ και τα λέμε το βραδάκι εδώ."

   Όλο το υπόλοιπο πρωινό σκέφτονταν τι θα μπορούσε να κάνει για να νιώσουν οι δυο τους που ξαπόμειναν, Πάσχα... Και το μεσημέρι ήρθε η φαεινή ιδέα.... Ένα ραδιόφωνο έπρεπε να πάρει... Έτσι να ακούν την λειτουργία κάθε μέρα... Γιατί όπως έλεγε πάντα “ Γίνεται Πάσχα χωρίς να ακούσεις το Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ή το λατρεμένο μου Ω γλυκύ μου έαρ; Δεν γίνεται....”.... Κι έτσι πήγε και πήρε ένα φτηνό, τόσο έφτανε, αλλά την δουλειά του την έκανε...

   Το βράδυ στο μπαρ το έδειξε στην Γιάννα .... Της πρότεινε να πηγαίνουν κάθε μέρα να ακούν την λειτουργία στην αλάνα που ήταν στην γωνία που σχημάτιζαν τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης, κάτω από τον πύργο, στο τέλος του δρόμου όχι πολύ μακριά από τα σπίτια τους... Της έδειξε και τα κεριά που φρόντισε να πάρει... Αρκετά καφέ και δυο άσπρες λαμπάδες για την Ανάσταση. Το δέχτηκε με χαρά. Η Γιάννα δεν είχε βρει μπογιά για τα αυγά αλλά είχε σκεφτεί να τα βάψει με παντζάρια... Όλα θα γινόταν όπως πρέπει.

   Τις επόμενες δύο μέρες φρόντισαν για τις προμήθειες.... Και έφτασε η Μ. Πέμπτη. Από το πρωί πήγε στης Γιάννας να βάψουνε παρέα τα αυγά... Με αγωνία για το πείραμα που δοκίμαζαν πρώτη φορά... Η βαφή με τα παντζάρια πέτυχε απόλυτα και χάρηκαν ιδιαίτερα. Η Γιάννα έβγαζε ένα ένα αυγό κι εκείνος τα γυάλιζε με λάδι. Στο σπίτι πλανιόταν η μυρωδιά του ξιδιού... Άρχιζε να μυρίζει Πάσχα... Και η κατάνυξή τους ήταν μεγάλη όταν το απόγευμα πήγαν στην αλάνα με το ραδιόφωνο. Το έστησαν σε ένα πέτρινο παγκάκι και έπιασαν τον σταθμό που μετέδιδε την λειτουργία από την πατρίδα... Με τα κεριά αναμμένα στο χέρι γεμάτοι συγκίνηση άκουγαν τα Θεία Πάθη και διόλου δεν νοιάζονταν για τα περίεργα βλέμματα των λιγοστών περαστικών. Το ίδιο και την Μ. Παρασκευή... Μάλιστα όποιος περνούσε από εκεί θα τους άκουγε που σιγοντάριζαν τον ψάλτη στις στάσεις. Εξάλλου την σύνοψη που του είχε αγοράσει η γιαγιά του όταν μικρός την ακολουθούσε στους χαιρετισμούς την είχε πάρει μαζί με όλα τα αγαπημένα του αντικείμενα στην Ιταλία. Και να που χρειάζονταν. Έμειναν μέχρι το “Δι ευχών των αγίων...”.

   Μ. Σάββατο και αργά το απόγευμα άρχισαν παρέα με την Γιάννα την προετοιμασία για την μαγειρίτσα και το βραδινό τραπέζι τους. Λίγο πριν πήραν από ένα καντήλι στην κοντινή εκκλησία το Άγιο Φως σε συνεννόηση με τον καθολικό ιερέα. Το καθολικό Πάσχα είχε προηγηθεί εκείνη την χρονιά. Με ένα φαναράκι το μετέφεραν πρώτα στο σπίτι και μετά θα το πήγαιναν στην αλάνα που είχε μεταμορφωθεί για εκείνους σε εκκλησία. Όταν τέλειωσαν με τα προκαταρτικά και το φαγητό μπήκε στην φωτιά έστρωσαν το τραπέζι τους, το στόλισαν με τα πανέμορφα αυγά -αλήθεια πόσο όμορφο χρώμα είχαν αποκτήσει από τα παντζάρια- και χωρίστηκαν για λίγο. Σε λίγη ώρα ανηφόριζαν με το ραδιόφωνο και το φαναράκι προς τα τείχη. Είχαν μαζί τους λίγα αυγά και τις δυο μικρές αναστάσιμες λαμπάδες τους και ήταν ντυμένοι και οι δυο λαμπριάτικα, σαν να πήγαιναν σε πραγματική εκκλησιά.

   Με το “Δεύτε λάβετε φως” άναψαν τις λευκές λαμπάδες από το αυτοσχέδιο καντήλι που εν τω μεταξύ έκαιγε στο πέτρινο παγκάκι κοντά στο ράδιο. Πόσο όμορφα ακούστηκε στα αυτιά τους εκείνο το Χριστός Ανέστη, δεν θα το μάθετε ποτέ αν δεν το ζήσετε. Με τα μάτια βουρκωμένα αντάλλαξαν ευχές για να είναι από τότε και μετά πάντα κοντά στους αγαπημένους τους το Πάσχα και τσούγκρισαν τα αυγά τους. Ύστερα κατηφόρισαν με τις αναμμένες λαμπάδες στο σπίτι όπως θα έκαναν στην πατρίδα. Οι περαστικοί τους κοίταζαν παράξενα αλλά εισέπρατταν ένα χαμόγελο και μια ευχή γι' αντάλλαγμα. Στο κατώφλι σταύρωσαν την πόρτα και μετά αυγόκοψαν την μαγειρίτσα και κάθισαν να απολαύσουν το δείπνο τους... Πόση νοστιμιά μπορεί να δώσει η νοσταλγία σε ένα φαγητό! Ίσως ποτέ από τότε δεν έφαγε κανείς από τους δυο τους πιο νόστιμη μαγειρίτσα. Αλλά και τα αυγά είχαν μια ιδιαίτερη γεύση και άρωμα προφανώς από το παντζάρι που πότισε την σάρκα τους!

   Την Λαμπρή την πέρασαν στην ίδια αλάνα, όπου η σχάρα του φούρνου πάνω σε μερικές μεγάλες πέτρες έγινε μια πρώτης τάξεως ψησταριά για τα παϊδάκια τους! Το ραδιόφωνο στην διαπασών πλέον σκόρπιζε τις νότες από το εορταστικό πρόγραμμα και ανέβαζε το κέφι τους στα ύψη. Τσούγκριζαν αυγά, έπιναν κρασάκι, έτρωγαν με βουλιμία αφού και οι δυο νήστεψαν μεγαλοβδομαδιάτικα και μοιράστηκαν φαγητό και ευχές με κάποιους που η περιέργεια αλλά και η μυρωδιά του ψητού έφεραν κοντά τους... Ήταν ίσως μια από τις ωραιότερες στιγμές που έζησαν εκείνες οι μέρες... Ένα Πάσχα μοναδικό, γεννημένο από το ίδιο συναίσθημα που η ανάμνησή του τώρα προκαλεί.... Την νοσταλγία.....

23 σχόλια:

  1. Με συγκίνησες ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!!!
    Σπύρο, αυτό ήταν το πιο Συγκλονιστικό κείμενο που έχω διαβάσει εδώ και πολύ πολύ καιρό...
    Μπορώ να "δανειστώ" το κείμενό σου - με τ όνομά σου φυσικά- για αναδημοσίευση; Το θεωρώ Μοναδικό!!
    Θεωρώ οτι γευτήκατε το Αληθινό Πάσχα, το Πάσχα της Ψυχής, το πιο ευάρεστο στο Θεό..
    Σου εύχομαι κάθε Πάσχα να ξαναζείς μέσα σου Τούτο το χωρίς τίποτα που έκλεισε μέσα του τα Πάντα!
    Σου εύχομαι όλη την Αγάπη που μπορείς ν αντέξεις και όλη την Αναστάσιμη Χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πως θα μπορούσα να αρνηθώ μια τόσο τρυφερή πρόταση... Με τιμά ιδιαίτερα. Και ακόμη περισσότερο οι ευχές σου που είναι ..... δεν βρίσκω την λέξη.... Ανταποδίδω από τα βάθη της καρδιάς μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ, Σπυρέτο μου πέρασα να σου πω Καλή Ανάσταση κι έπεσα πάνω σ αυτή την ξεχωριστή και ΜΟΝΑΔΙΚΗ αφηγηση!!!(ΑΝ υποψιαστώ οτι είμαστε το ίδιο διάστημα στην Ιταλία θα πεθάνωωω) Να πιστέψω οτι η Γιάννα που ξέμεινε στην Ιταλία γιορτάδες μέρες είναι η ίδια Γιάννα-σύντροφος ζωής;;;
    Ο,τι και νάναι σου εύχομαι πάντα να γιορτάζεις όπως τότε όμορφα κι απλά, και νάσαι γερός με τους ανθρώπους που αγαπάς.
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά κι εγώ αν τύχαινε να βρίσκομαι σε ξενη χώρα, δε θα το αφηνα το Πάσχα να περασει έτσι!!!!
    Έχουμε τα καλυτερα έθιμα και δεν ειναι πια και τοσο δύσκολο να τα ακολουθησουμε και εκτος Ελλάδος!

    Καλή Ανάσταση Σπύρο μου!
    Καλό Πάσχα με υγεια σε όλη την οικογένεια σου!

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήταν υπέροχο το κείμενό σου, ικανό να ταξιδέψει τον αναγνώστη στα συναισθήματα, τις μυρωδιές και τις γεύσεις της κάθε στιγμής... Σκέφτηκες μήπως απλά η καλή σου Μοίρα φρόντισε να χάσεις τη δουλειά σου για να νοιαστείς για την πραγματική σου αποστολή που είναι το γράψιμο;
    Σπύρο μου να είσαι καλά! Να περάσεις ένα γαλήνιο Πάσχα και να γεμίσεις το Νού και την ψυχή με αναστάσιμη ελπίδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μόνο σπυράκια δε βγάζει ο αναγνώστης, παρά χαμόγελα γλυκά και τη για άλλη μια φορά επιβεβαίωση πως όταν βρίσκεσαι "εκτός" ο πασχαλιές είναι νοσταλγικά ρομαντικές


    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ με ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ και ΧΑΡΑ!!!

    Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αραγε το ξέρεις, το νοιώθεις, πόσο "πλούσιος" είσαι που έχεις μια τόσο υπέροχη ανάμνηση;;;
    Καλή Ανάσταση απο τα βάθη της καρδιάς μου!
    Θεοφανώ (Γλάρος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. είσαι πολύ ωραίο γκομενάκι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΠΥΡΟ!!!

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ...
    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙΣ!!

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΧΑΡΑ μου...

    Καλή Ανάσταση και σε σένα γλυκιά μου. Με συγκινούν τα δυο επίθετα που χρησιμοποιείς για την αφήγησή μου... Ήμουν Ιταλία στην Περούτζια από το καλοκαίρι του '81 στα μισά μέχρι το '90 και μετά Κατάνια μέχρι το '97 σπουδάζοντας Μεσσίνα. Όσο για την Γιάννα όχι δεν ήταν η ίδια. Εκείνη ήταν η κοπελιά ενός συμπατριώτη μου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές που σου ανταποδίδω μέσα από την καρδιά μου. Καλό Πάσχα.


    Coula μου...

    Και καλά θα έκανες!!!! Κι εγώ συμφωνώ με την δήλωσή σου κι επαυξάνω.Καθόλου δύσκολο αν το θέλεις...
    Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα και αμέσως μετά κάνω την αποστολή...

    ευαγγελία μου...

    Αν σε ταξίδέψα όπου και όπως λες είναι μεγάλη χαρά και συγκίνηση... Όσο για τα υπόλοιπα.... λες;;;; Δεν ξέρω.... Ίσως κάποτε δοκιμάσω να δημοσιεύσω... αν...
    Να ξέρεις ότι η γνωριμία μας με χαροποίησε πολύ πολύ... Το Πάσχα θα είμαι εφημερία στο φαρμακείο Ιωλκού λίγο πιο πάνω από Κωνσταντά. Αν σε φέρει ο δρόμος πέρνα να ανταλλάξουμε ευχές από κοντά.
    Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα, με όση χαρά και αγάπη μπορείς να αντέξεις...

    ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ μου...

    Στην γλαρένια σου αγκαλιά μέσα χωμένος πετάω πάνω από το πέλαγος χαράς που μου δίνουν τα λόγια σου... Όσο για τα σπυράκια δεν ντρέπομαι να πω πως το θεώρησα ωραίο εύρημα.... Χα χα χα.... Πολλές πολλές θερμές ευχές για Καλή Ανάσταση σε κάθε επίπεδο και Καλό Πάσχα... Φιλί και αγκαλιά κι από μένα.


    Θεοφανούλα μου γλυκιά...

    Θαρρώ πως έχεις δίκιο. Πάντα με συγκινεί να το θυμάμαι. Και ήταν πολύ πολύ βαθιά τα συναισθήματα σαν ακούγαμε την λειτουργία εκεί στην έρημη αλάνα. Ίσως ο Θεός ήταν εκεί κοντά....
    Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα και σε σένα που είσαι από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και χαίρομαι πολύ γι αυτό! Σου χρωστάω όσα δεν φαντάζεσαι γιατί εσύ με ώθησες σε αυτήν την περιπέτεια!


    Ανώνυμε/η μου...

    ;) Σε ευχαριστώ. Ελπίζω να το λες επειδή σε άγγιξε το κείμενό μου. Όπως και να έχει σε ευχαριστώ γιατί μου χάρισες ένα πλατύ χαμόγελο!


    iamaticus ...

    Γιατρέ μου χρόνια πολλά, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα και σε σένα. Αυτό το Πάσχα θα βγάλω εφημερία συναδέλφου και έτσι θα είμαι σε φαρμακείο! Αλλά κι εκεί κάτι θα σκαρώσω για να περάσω όμορφα. Εύχομαι εσύ να μην είσαι σε εφημερία αλλά κάπου όμορφα με την οικογένειά σου. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πέρασα να ευχηθώ Καλή Ανάσταση
    και διάβασα αυτή την τόσο ωραία ανάρτηση
    πραγματικά συγκινήθηκα!
    Σου εύχομαι από καρδιας να περάσεις
    όμορφα όπου και αν είσαι!

    Ελπίζω με τη Γιάννα να είστε φίλοι
    ακόμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ElenaG

    Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και τις ευχές καλή μου.... Είθε να έχεις Ανάσταση σε όλους τους τομείς της ζωής σου και ένα όμορφο και γλυκό Πάσχα με τους αγαπημένους σου. Με την Γιάννα χαθήκαμε.... Είναι από Αλεξανδρούπολη και δεν μπόρεσα να βρω ξανά επαφή εδώ και χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασκαρούλη μου...

    Καλή Ανάσταση και σε σένα και σε όλους όσους αγαπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σπυρέτο μου, χίλιες φορές σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου! Σου εύχομαι Καλή Ανάσταση-από το κρεβάτι βέβαια με πυρετό, βλέπεις εξασθένησε ο οργανισμός μου με τα όσα περάσαμε με την κόρη μου-και να είσαι πάντα, μα πάντα καλά, εσύ και η οικογένειά σου! Σου στέλνω την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μ'άρεσε το κείμενό σου, γιατί μου θύμισε ότι συχνά ξεχνάμε να εκτιμήσουμε αυτά που απλόχερα μας χαρίζονται (έθιμα, παραδόσεις, γλυκές Λαμπριάτικες μέρες...)και χρειάζεται η απόσταση,τόπου και χρόνου, για να μας συγκινήσουν.
    Μ'αρέσει επίσης που με τη γραφή σου καταφέρνεις να εξωτερικεύεις σκέψεις και συναισθήματα που στη δύσκολη εποχή μας, τόσο καλά τα κρύβουμε ώστε να νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν,
    Χρόνια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαiρη μου

    Καλή ανάρρωση γλυκειά μου και ας είναι ως εδώ τα άσχημα....!!! Κι εγώ σου στέλνω μια αγκαλιά "αντιπυρετική"!!!!! ;-)


    Ρένα μου

    Καλωσόρισες! Μια bookcrosser έχει πάντα γνώμη με αξία όσον αφορά σε κείμενα... Και τα λόγια σου τα ακούω με προσοχή και χωρίς έπαρση... Θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω... Πάντως με συγκίνησες πολύ....
    Χρόνια πολλά και σε σένα και να έρχεσαι όποτε θέλεις...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μόλις μπήκα και διάβασα το κείμενό σου, το οποίο βρήκα πολύ όμορφο,τρυφερό & γλυκό :-)))
    Πολλά φιλάκια και θα τα πούμε σύντομα από κοντά.

    Θεοφανώ, aka Tiffany1972

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θεοφανούλα μου

    Μετά την πρώτη bookcrosser την Ρένα να και η πολυαγαπημένη δεύτερη... Σε ευχαριστώ!!! Οι δικές σας γνώμες είναι τόσο σημαντικές!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. α τι ωραίο! πάντα τέτοια! πάντα!

    Μπράβο! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Προβατούκο μου χαίρομαι που σου άρεσε!!! Να είσαι καλά και να μου έρχεσαι να σε φιλεύω ότι έχω... όταν έχω... Μόνο η αγάπη για τους φίλους αυγαταίνει όσο περισσότερη κερνάω... Δεν θα σου λείψει εδώ μέσα ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολύ με συγκίνησε, αν και δηλωμένη αντίχριστη.
    Πολύ όμορφο, τρυφερό και νοσταλγικό. Αληθινό και χαρούμενο, σου υπόσχεται ότι δεν είναι όλα σκατά.
    Τώρα, αν πω ότι έχει μια ανάσα από Παπαδιαμάντη, θα πέσει φωτιά να με κάψει; Για καλό το λέω.
    Να'σαι καλά Σπύρο, θα τα πούμε στο συνέδριο.
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. sismografε μου

    Πόσο χαίρομαι για την επίσκεψή σου δεν λέγεται...
    Τι όμορφα λόγια μου γράφεις!!!! Ναι, δεν είναι όλα σκατά τελικά... Απόδειξη εσείς και όσα ζούμε παρέα μέσα στην περιπέτεια που λέγεται bookcrossing!!!
    Τέτοιο κομπλιμέντο δεν το περίμενα!!! Με έκανες να ριγήσω!!!
    Μακάρι να μπορέσω να έρθω στο συνέδριο, γιατί θα είναι καταπληκτικά!!! Η πρόγευση τα είπε όλα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή