Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Για να τιμήσω την Παγκόσμια ημέρα ποίησης...

    Δεν μπορούσα να λείπω σήμερα από εδώ! Έπρεπε να δώσω το παρόν αυτή την μέρα. Έπρεπε. Το Σάββατο θα έχουμε την δική μας ποιητική βραδυά όπως πέρισυ με την ομάδα Bookcrossing του Βόλου στις 18:30 στην "Αριάδνη" το καφέ που μας φιλοξενεί. Μέρες τώρα έψαχνα την έμπνευση... Ήθελα κάτι φρέσκο. Όχι παλιό ποίημα να ανακυκλώσω. Και πάνω που είχα απελπιστεί, ήρθε να με βρεί μέσα από μια φράση στο βιβλίο που διαβάζω τώρα, το "Άγιοι δαίμονες - Εις ταν Πόλιν" του Γιάννη Καλπούζου. Κι έτσι γεννήθηκε ένα ποίημα για την ίδια την ποίηση και την δημιουργία της...

Ποίησης γέννα

Πλάι στου μυαλού τον αργαλειό
γνέθω σ' αδράχτι νοερό
μνήμη τα νήματά σου

φτιάχνω κλωστές χρωματιστές
σκέψεις και θύμισες γλυκές,
μαύρες τα πιο πικρά σου...

Μετά στο υφάδι του μυαλού
μια εδώ, μια εκεί και μια αλλού,
σε εικόνες και σε ήχους,

όλες τις βάζω στη σειρά
κι έχω για χτένι την καρδιά 
υφαίνοντας τους στίχους...

4 σχόλια:

  1. Ευτυχώς που ήρθε κι αυτή η μέρα και σε είδαμε λιγάκι στα παλιά σου λημέρια.Ελπίζω να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτο σου!

    Πολλά φιλιά από μια ηλιόλουστη μέρα!

    Σ΄ευχαριστούμε για τους στίχους!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελενάκι μου γλυκό... Καλημέρα! Πόσο χαίρομαι που πέρασες κι άφησες ίχνη από τα αγκαθάκια σου εδώ... Σε σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω σκατζοχοιράκια στην τηλεόραση ( πχ. Black out!). Κι από μένα πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ποίηση και μουσική
    ποίηση και θύμηση
    και δουλειά περίσση.
    αφήνοντας προικιά για τις επόμενες γενιές...
    καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. stefanos androulidakis

    Πολύ ενδιαφέρουσα η πρότασή σου φίλε μου αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να την δεχτώ μια και δεν είμαι τακτικός πια στο bloging και συχνά παραμελώ όχι μόνο αυτόν τον μικρό μου χώρο αλλά και τους τόσους φίλους bloggers που απέκτησα εδώ... Ντρέπομαι και λυπάμαι γι αυτό. Θα προσπαθήσω να περάσω από το blog σου...

    Summertime Blues

    Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το λιτό μα υπέροχο σχόλιο. Έπιασες τον σφυγμό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή