Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Όλοι κάποτε επιστρέφουν...






Όλοι κάποτε επιστρέφουν... 


Ξέρεις; 
Όλοι κάποτε επιστρέφουν... 
Κάποιος απλά να ξαναπεί
"απ' την ζωή σου έχω φύγει".
Κι άλλος σε σέ θα ξαναρθεί
τι απ' την καρδιά σου ακόμα λίγη
θε να σπαράξει
πριν μακρυά πάλι πετάξει....
Κι άλλος ακόμα να σου κλέψει
χαμόγελο -αυτό το τελευταίο-
ή τελευταίο ένα δάκρυ να κουρσέψει...
Και θα 'ρθει άλλος πίσω μ' ένα ψέμμα,
χωρίς εσένα πιο καλά τώρα ότι ζει
τι κι αν πεθαίνει μέσα του για σένα...
Η περηφάνια δεν αφήνει να το δει...
Κάποιος να πεί πως σ' αγαπούσε
μα τώρα πια δεν σ' αγαπά
κι άλλος την ζεστασιά ποθούσε
που έχει η δική σου αγκαλιά
κι αλλού δεν βρήκε..
Και κάποιος πάλι να σε βρίσει
στον δρόμο να γυρίσει μπήκε
αν η ανοχή σου τον αφήσει,
ήρεμα κι αδιάφορα,
λόγια να λέει διάφορα.
Μα σαν συγνώμη κάποιος έρθει να ζητήσει
και της καρδιάς χτυπά την πόρτα να ανοίξει,
δίχως εσένα, αν με δάκρυ μολογήσει,
πως δεν μπορεί μπροστά η ζωή του να τραβήξει,
χωρίς εσένα μόνο σύννεφα του γνέφουν...
άραγε τότε τι θα κάνεις;
Ξέρεις; 
Όλοι κάποτε επιστρέφουν...

5 σχόλια:

  1. Αν κατάλαβα καλά απ' το σημείωμα που άφησες πάνω ψηλά... μάλλον φεύγεις...
    Εμείς εδώ θα είμαστε (σαν αποφασίσεις να γυρίσεις) να δεχτούμε τη συγνώμη σου
    όταν έρθεις να ζητήσεις (επειδή μας εγκατέλειψες)και της καρδιάς την πόρτα θα ανοίξουμε πάλι...
    Αν φεύγεις απ' την παρέα μας
    σου εύχομαι
    "ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι!!!! Εγώ δεν φεύγω καλή μου... Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο όλοι το ζήσαμε κάποιες φορές άλλος περισσότερες άλλος λιγότερες... Εγώ ήμουν αυτός που άφηναν... Όχι αυτός που έφευγε! Τώρα ένα κείμενο στα ιταλικά μου έδωσε την αφορμή να θυμηθώ κάποια πράγματα, να παραλληλήσω και με καταστάσεις που ζω τώρα, και την έμπνευση να το μετατρέψω μεταφρασμένο σε έμμετρο λόγο...

      Διαγραφή
    2. Ανακουφίστηκα... εδώ να μείνεις...
      να γράφεις και να διαβάζουμε...
      Να γράψεις και για το επόμενο παιχνίδι...
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  2. Εμ, έλα που ΔΕΝ ξέρω...! Ή μάλλον ξέρω,οτι πάντα συγχωρώ.
    Καλό είναι άραγε αυτό; ποιός μπορεί ν απαντήσει με σιγουριά;Το ποίημά σου όμως Σπυρέτο μου βάζει πολλούς προβληματισμούς.
    Φιλώ σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι άνθρωποι που έχουν καρδιά και αληθινά αισθήματα συγχωρούν κι ας τη ξαναπάθουν... Έτσι είναι Χαρά μου! Όπως λέω και στην Φλώρα ένα κείμενο ήταν η αφορμή και η αιτία να προβληματιστώ κι εγώ και να το μεταφέρω σε στίχους...

      Διαγραφή