Ο χρόνος μου ελάχιστος για να γράψω λεπτομέρειες... Σε γενικές γραμμές κάποιοι Ιταλοί και Έλληνες στην Λέρο ετοιμάζουν μια εικαστική έκθεση αν δεν απατώμαι στην οποία θέλουν να βάλουν αποσπάσματα από κάποιο περσικό ποίημα το οποίο είχε μεταφράσει στα Ιταλικά ένας ποιητής και καθηγητής φιλολογίας. Ήθελαν μια ποιητική απόδοση στα Ελληνικά.... Από σπόντα σε σπόντα έφτασαν σε μένα! Και ιδού το αποτέλεσμα...
24/158
7
Si leva da tempo in bufere la polvere
oscura di queste illusioni,
sorgente allo specchio è qui
un'onda che è fatta di soli miraggi. 1
Καιρό τώρα σε θύελλες
ανασαλεύει η μαύρη σκόνη των παραισθήσεων
αυτών
πηγή στον καθρέφτη είν'
εδώ ένα κύμα από αντικατοπτρισμούς
μονάχα φτιαγμένο. 1
66/386
Stava nascosto tra i veli l'aspetto
illusorio del vivere nostro,
il pensarti è uno specchio, e ne
ha fatto scoprire il segreto. 2
Κρυμμένη στεκόταν, στα
πέπλα ανάμεσα, η απατηλή της ζήσης μας
η όψη,
το να σε σκέφτομαι
καθρέφτης είναι, και το μυστικό της
αποκάλυψε. 2
________________
35/215
Quella pura unità si è
perduta e ha mostrato molteplici forme,
i riflessi son onde che fanno lo
specchio qual mare in tempesta. 3
Χάθηκε 'κείνη η αγνή
μονάδα κι ανέδειξε σχήματα πολλαπλά
οι αντανακλάσεις κύματα
είναι που τον καθρέφτη φουρτουνιασμένη
κάνουν θάλασσα. 3
109/1116
Nessuna figura esibisce fermezza su un
cuore cosciente,
anche i riflessi dei monti si muovono
dentro allo specchio. 4
Καμιά δεν δείχνει όμως
μορφή σκληράδα σε καρδιά οπού έχει
αισθήσεις
και των βουνών ακόμα
τα είδωλα μες τον καθρέφτη όλο κινούνται.
4
________________
81/592
A volte dispensa ignoranza ed a volte
tradisce lo sguardo,
lo specchio che abbiamo di fronte
svilisce così la visione. 5
Άλλοτε αμάθεια σκορπά
κι άλλοτε προδίδει το βλέμμα,
ο καθρέφτης
μπροστά μας που στέκει υποτιμά έτσι το
όραμα. 5
96/1002
Ho aperto questi occhi, o poeta, e ho
veduto fiorire a migliaia gli specchi,
l'unità, con due simili zeri
stupiti, si è fatta di colpo un molteplice cosmo. 6
Άνοιξα αυτά τα μάτια,
ω ποιητή, και είδα χιλιάδες ν' ανθίζουν
καθρέφτες,
η μονάδα, με δύο τέτοια
έκπληκτα μηδενικά, έγινε ξαφνικά σύμπαν
πολλαπλό. 6
________________
12/49
Quel volto lucente ha invitato allo
sguardo lo specchio,
e ne ha fatto un alone che brilla
dintorno a fattezze di luna. 7
Το πρόσωπο εκείνο το
λαμπρό κάλεσε στο βλέμμα τον καθρέφτη,
και φωτοστέφανο τον
έκανε ολόγυρα να λάμπει του φεγγαριού
ομοιάζοντας. 7
50/308
Nessuno comprende le magiche trame del
cuore,
non hanno un pittore i disegni che vedi
allo specchio. 8
Κανείς δεν κατανοεί
τις μαγικές της καρδιάς συνωμοσίες,
δεν έχουν ζωγράφο τα
σχέδια που βλέπεις στον καθρέφτη. 8
________________
47/296
In questo convito si vedono sole
parvenze del mondo reale,
non è nostra la colpa se adorano
forme fittizie gli specchi. 9
Σε τούτο το συμπόσιο
μόνο σκιές του πραγματικού κόσμου
βλέπεις,
δεν είναι φταίξιμο δικό
μας, αν τις πλασματικές λατρεύουν οι
καθρέφτες τις μορφές. 9
19/110
Non devi offuscare il tuo cuore con
duplice fede,
qualsiasi riflesso restringe lo spazio
allo specchio 10
Να αμαυρώσεις την καρδιά
σου με διπλή πίστη όμως δεν πρέπει,
κάθε είδωλο περιορίζει
το χώρο στον καθρέφτη 10
________________
38/244
La bellezza assoluta non vuole
illusioni di abbracci a più cose,
ti sfugge e la perdi per sempre se
resta una traccia di specchio. 11
Η απόλυτη ομορφιά δεν
θέλει ψευδαίσθηση αγκαλιάς σε πράγματα
πολλά,
ξεφεύγει σου, για πάντα
πια την χάνεις αν ένα ίχνος του καθρέφτη
παραμείνει. 11
108/1116
Non tenda coscienza a deliri che
sdoppiano il mondo,
chi è intimo al vero non pensa a
guardare lo specchio. 12
Μην τείνεις συνείδηση
σε πλάνες διπλό που κάνουνε τον κόσμο,
όποιος στενός είναι
της αλήθειας φίλος δεν σκέφτεται καθρέφτη
να κοιτάξει. 12
1
7/689
Un mondo d'oblio è il teatro ove
l'unico credo va in scena,
la visione rimane un riflesso finché
mi ricordo lo specchio. 13
Ένας κόσμος λήθης, το
θέατρο είναι που στην σκηνή ανεβαίνει
η μόνη πίστη,
κι αυτό που βλέπω
αντανάκλαση μένει, ώσπου θυμάμαι τον
καθρέφτη. 13
60/350
Vedute molteplici scorrono in questo
convito terreno,
se la mente è sorpresa richiedi
un auspicio allo specchio. 14
Πολλαπλές θεάσεις στου
συμποσίου αυτό το γιορτινό ρέουν πεδίο,
αν ξαφνιαστεί σου ο
νους, οιωνό ζήτα στον καθρέφτη. 14
________________
97/1016
Si fissano cento visioni su quel
levigato splendore di specchio:
tu mostra stupore, e raccogli su un
foglio gli sguardi dispersi! 15
Εκατοντάδες στεριώνουν
οράματα στο στιλβωμένο μεγαλείο του
καθρέφτη:
δείξε εσύ έκπληξη, και
μάζεψε σε ένα φύλλο χαρτί τα σκόρπια
βλέμματα! 15
16/82
Per quella bellezza che ostenti,
stupisce e s'adorna la vista a chi guarda:
ti rifletti, e la trama allo specchio
diventa un intreccio di petali in fiore. 16
Για κείνη την ομορφιά
που επιδεικνύεις, εκπλήσσεται και
στολίζεται η όραση όποιου κοιτάει:
καθρεφτίζεσαι, και το
υφάδι στον καθρέφτη γίνεται πλέξη από
πέταλα ανθισμένα. 16
________________
6/18
La bellezza tua audace confonde le
forme a stupore,
le attorce allo specchio e le rende
qual vortice d'onda. 17
Η τολμηρή σου ομορφιά
τα σχήματα με έκπληξη ανακατεύει
τριγύρω στον καθρέφτη
τα τυλίγει και ως δίνη κύματος τα
επιστρέφει. 17
82/602
Non ho colto i confini tra l'essere e
il nulla,
sono due specchi fissati davanti l'un
l'altro. 18
Δεν συνάντησα τα σύνορα
ανάμεσα στο είναι και στο τίποτε,
δυο είναι καθρέφτες
στεριωμένοι ο ένας μπρος στον άλλο. 18
________________
10/33
In mezzo a parvenze infinite non essere
ignaro dell'unica essenza,
sono il frutto di nostre illusioni gli
specchi che abbiamo davanti. 19
Ανάμεσα σε άπειρες
σκιές μην άγνοια έχεις της μόνης ύπαρξης,
είναι ο καρπός δικών
μας ψευδαισθήσεων οι καθρέφτες που
έχουμε μπροστά. 19
93/905
Con tale visione contentati, o
specchio, di segni riflessi:
se pur tenti di starle dinanzi, di
certo non vedi che quelli. 20
Με τέτοιο θέαμα
ικανοποιήσου, ω καθρέφτη, σημείων σε
αντανάκλαση:
ακόμα κι αν να σταθείς
μπροστά του προσπαθήσεις, σίγουρα δεν
βλέπεις παρά εκείνα. 20
________________
21/130
Non chiede conferme l'aspetto insensato
di questa esistenza,
se osservi una rosa riflessa non stare
a odorare lo specchio. 21
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις
η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο
ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον
καθρέφτη να μυρίζεις. 21
102/1084
Quale profumo di rosa il mio mondo ha
perduto ogni velo,
tutta l'aria distesa vicino è
uno specchio all'immagine mia. 22
Σαν άρωμα τριαντάφυλλου
έχασε ο κόσμος μου όλα τα πέπλα,
όλη κοντά μου η έκταση
είναι καθρέφτης στην δική μου εικόνα.
22
________________
84/670
Come fenice ho un'immagine fatta di
pura parola,
non esiste uno specchio che m'offra un
riscontro. 23
Σαν φοίνικας έχω μια
εικόνα φτιαγμένη από λόγο και μόνο,
δεν υπάρχει καθρέφτης
να προσφέρει μου αντίκρισμα. 23
88/744
Stupisco, o poeta, davanti al mio
specchio di sogni,
nelle tinte sue in fiore nasconde
disegni incredibili. 24
Εκπλήσσομαι, ω ποιητή,
μπρος στον από όνειρα καθρέφτη μου,
στα χρώματά του στον
ανθό απίστευτα σχέδια κρύβει. 24
2
23/141
L'interno di tutti gli specchi si
mostra in parvenze esteriori,
se remota è per noi la visione
si provi a comprenderne il velo. 25
Το μέσα απ' όλους τους
καθρέφτες σε εξωτερικές καταφαίνεται
μορφές,
αν μακρινή για μας είναι
η θέαση δοκιμάστε να κατανοήσετε το
πέπλο.
30/185
Non riesco a capire le trame del mondo
illusorio,
so che falso si affaccia allo specchio,
e svanisce. 26
Δεν καταφέρνω να καταλάβω
τις συνωμοσίες του απατηλού του κόσμου,
ξέρω πως ψεύτικος
προβάλλει στον καθρέφτη, και χάνεται.
26
________________
52/312
Si è chiuso in se stesso il
riflesso confuso a vederti davanti,
celandosi dentro allo specchio siccome
uno sguardo negli occhi. 27
Κλείστηκε στον εαυτό
του το θολό είδωλο σαν μπροστά του σε
είδε,
κρύφτηκε μέσα στον
καθρέφτη ωσάν βλέμμα κάποιο μες τα
μάτια. 27
99/1027
Della vera visione lo specchio esibisce
soltanto un riflesso,
non esiste pittore che sappia tracciare
il disegno dell'anima. 28
Του αληθινού θεάματος
δείχνει ο καθρέφτης μόνο ένα είδωλο,
δεν υπάρχει ζωγράφος
που της ψυχής το σχέδιο ξέρει να
ιχνογραφήσει. 28
________________
1/7
Il mondo è illusione riflessa
allo specchio,
decoro di puro stupore e artificio
d'inganni. 29
Ο κόσμος είναι αυταπάτη
που στον καθρέφτη αντανακλάται,
διάκοσμος από μόνο
θαυμασμό και τέχνημα από απάτες. 29
105/1108
Stupore che segue stupore è
l'audacia dei mondi possibili,
per quanto vuoi essere specchio davanti
a uno specchio? 30
Θαυμασμός, θαυμασμό
που ακολουθεί είναι των εν δυνάμει
κόσμων η τόλμη,
για πόσο ακόμα θες
καθρέφτης να είσαι σε καθρέφτη εμπρός;
30
________________
79/531
Lo specchio del vero è confuso
di fronte ai tuoi tratti,
è solo lontano dai dubbi e dai
sogni che trovi certezze. 31
Ο καθρέφτης του αληθινού
μπρος στα χαρακτηριστικά σου θολώνει,
είναι μόνο μακριά από
τα αμφίβολα και τα όνειρα, που τα βέβαια
βρίσκεις. 31
28/176
Se la rosa sfiorisce non muore l'idea
dell'etereo giardino,
lo specchio scompare e rimane al suo
posto la pura visione. 32
Αν η τριανταφυλλιά
ξεφυλλίσει δεν πεθαίνει η ιδέα του κήπου
του αιθέριου
ο καθρέφτης χάνεται
και στη θέση του το αγνό θέαμα μένει. 32
________________
49/305
Dolce risiede nel cuore l'immagine tua
e nessun'altra figura,
lo specchio è una fissa dimora a
stupore e non certo ai riflessi. 33
Γλυκιά κατοικεί στην
καρδιά η δική σου εικόνα και καμιά μορφή
άλλη,
ο καθρέφτης μόνιμη
κατοικία του θαυμασμού είναι, σίγουρα
όχι των ειδώλων. 33
27/167
Il disegno del mondo è l'effetto
di menti dal duplice credo,
il riflesso dà vita all'inganno
che assimila specchi e persone 34
Του κόσμου το σχέδιο
αποτέλεσμα είναι νόων με πίστη διπλή,
ζωή το είδωλο δίνει
στην πλάνη, καθρέφτες και άτομα αφομοιώνει
34
________________
18/94
Siamo specchio a miraggi di sogni, e
non v'è soluzione:
da sempre ci mostrano cose a misura del
nostro vedere. 35
Καθρέφτης είμαστε σε
ονείρων αντικατοπτρισμούς, λύση δεν
έχει:
από πάντα μας δείχνουν
πράγματα στα μέτρα της όρασής μας 35
92/880
Abbiamo raccolto dai campi del mondo
soltanto stupore,
spuntano specchi se un seme è
piantato da sguardi sapienti. 36
Μαζέψαμε από του κόσμου
τους αγρούς θαυμασμό μονάχα,
καθρέφτες ξεφυτρώνουν
αν ένας σπόρος φυτευτεί από ματιές που
ξέρουν. 36
80/543
Chi mai può parlarci di tanta
bellezza che è priva di segni?
Il profumo del fiore è uno
specchio che ci hanno nascosto. 37
Ποιος άραγε μπορεί να
μας μιλήσει για τόση ομορφιά που σημεία
δεν έχει;
Του τριαντάφυλλου το
άρωμα καθρέφτης είναι που μας κρύψαν.
37
95/969
Come posso sfuggire alla trappola tesa
da tanto stupore?
Il mio occhio è lo specchio
rinchiuso nel fondo di un pozzo. 38
Πως μπορώ να ξεφύγω απ'
την παγίδα που έστησε ο τόσος θαυμασμός;
Το μάτι μου ο καθρέφτης
είναι που κλείστηκε σε πηγαδιού κάποιου
τον πάτο. 38
________________
62/367
Con i vuoti colori del nulla ho dipinto
figure di fiaba,
lo stupore di specchio è un
pennello che manca ai maestri. 39
Με τα άδεια χρώματα του
τίποτε ζωγράφισα μορφές παραμυθένιες,
ο καθρεφτένιος θαυμασμός
πινέλο είναι που στους μαέστρους λείπει.
39
34/211
In balìa di visione ho bussato
alla porta del nostro stupore,
unica sponda è lo specchio se
infuria un tifone di incanto 40
Στο έλεος οράματος την
πόρτα χτύπησα της έκπληξής μας,
μόνη όχθη είναι ο
καθρέφτης, σαν πλάνης μαίνεται τυφώνας
40
________________
21/130
Non chiede conferme l'aspetto insensato
di questa esistenza,
se osservi una rosa riflessa non stare
a odorare lo specchio. 21
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις
η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο
ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον
καθρέφτη να μυρίζεις. 21
Απόδοση στα Ελληνικά
Σπύρος Μακρυγιάννης.
Καιρό τώρα σε θύελλες
ανασαλεύει η μαύρη σκόνη των παραισθήσεων
αυτών
πηγή στον καθρέφτη είν'
εδώ ένα κύμα από αντικατοπτρισμούς
μονάχα φτιαγμένο. 1
Κρυμμένη στεκόταν, στα
πέπλα ανάμεσα, η απατηλή της ζήσης μας
η όψη,
το να σε σκέφτομαι
καθρέφτης είναι, και το μυστικό της
αποκάλυψε. 2
Χάθηκε 'κείνη η αγνή
μονάδα κι ανέδειξε σχήματα πολλαπλά
οι αντανακλάσεις κύματα
είναι που τον καθρέφτη φουρτουνιασμένη
κάνουν θάλασσα. 3
Καμιά δεν δείχνει όμως
μορφή σκληράδα σε καρδιά οπού έχει
αισθήσεις
και των βουνών ακόμα
τα είδωλα μες τον καθρέφτη όλο κινούνται.
4
Άλλοτε αμάθεια σκορπά
κι άλλοτε προδίδει το βλέμμα,
ο καθρέφτης
μπροστά μας που στέκει υποτιμά έτσι το
όραμα. 5
Άνοιξα αυτά τα μάτια,
ω ποιητή, και είδα χιλιάδες ν' ανθίζουν
καθρέφτες,
η μονάδα, με δύο τέτοια
έκπληκτα μηδενικά, έγινε ξαφνικά σύμπαν
πολλαπλό. 6
Το πρόσωπο εκείνο το
λαμπρό κάλεσε στο βλέμμα τον καθρέφτη,
και φωτοστέφανο τον
έκανε ολόγυρα να λάμπει του φεγγαριού
ομοιάζοντας. 7
Κανείς δεν κατανοεί
τις μαγικές της καρδιάς συνωμοσίες,
δεν έχουν ζωγράφο τα
σχέδια που βλέπεις στον καθρέφτη. 8
Σε τούτο το συμπόσιο
μόνο σκιές του πραγματικού κόσμου
βλέπεις,
δεν είναι φταίξιμο δικό
μας, αν τις πλασματικές λατρεύουν οι
καθρέφτες τις μορφές. 9
Να αμαυρώσεις την καρδιά
σου με διπλή πίστη όμως δεν πρέπει,
κάθε είδωλο περιορίζει
το χώρο στον καθρέφτη 10
Η απόλυτη ομορφιά δεν
θέλει ψευδαίσθηση αγκαλιάς σε πράγματα
πολλά,
ξεφεύγει σου, για πάντα
πια την χάνεις αν ένα ίχνος του καθρέφτη
παραμείνει. 11
Μην τείνεις συνείδηση
σε πλάνες διπλό που κάνουνε τον κόσμο,
όποιος στενός είναι
της αλήθειας φίλος δεν σκέφτεται καθρέφτη
να κοιτάξει. 12
Ένας κόσμος λήθης, το
θέατρο είναι που στην σκηνή ανεβαίνει
η μόνη πίστη,
κι αυτό που βλέπω
αντανάκλαση μένει, ώσπου θυμάμαι τον
καθρέφτη. 13
Πολλαπλές θεάσεις στου
συμποσίου αυτό το γιορτινό ρέουν πεδίο,
αν ξαφνιαστεί σου ο
νους, οιωνό ζήτα στον καθρέφτη. 14
Εκατοντάδες στεριώνουν
οράματα στο στιλβωμένο μεγαλείο του
καθρέφτη:
δείξε εσύ έκπληξη, και
μάζεψε σε ένα φύλλο χαρτί τα σκόρπια
βλέμματα! 15
Για κείνη την ομορφιά
που επιδεικνύεις, εκπλήσσεται και
στολίζεται η όραση όποιου κοιτάει:
καθρεφτίζεσαι, και το
υφάδι στον καθρέφτη γίνεται πλέξη από
πέταλα ανθισμένα. 16
Η τολμηρή σου ομορφιά
τα σχήματα με έκπληξη ανακατεύει
τριγύρω στον καθρέφτη
τα τυλίγει και ως δίνη κύματος τα
επιστρέφει. 17
Δεν συνάντησα τα σύνορα
ανάμεσα στο είναι και στο τίποτε,
δυο είναι καθρέφτες
στεριωμένοι ο ένας μπρος στον άλλο. 18
Ανάμεσα σε άπειρες
σκιές μην άγνοια έχεις της μόνης ύπαρξης,
είναι ο καρπός δικών
μας ψευδαισθήσεων οι καθρέφτες που
έχουμε μπροστά. 19
Με τέτοιο θέαμα
ικανοποιήσου, ω καθρέφτη, σημείων σε
αντανάκλαση:
ακόμα κι αν να σταθείς
μπροστά του προσπαθήσεις, σίγουρα δεν
βλέπεις παρά εκείνα. 20
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις
η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο
ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον
καθρέφτη να μυρίζεις. 21
Σαν άρωμα τριαντάφυλλου
έχασε ο κόσμος μου όλα τα πέπλα,
όλη κοντά μου η έκταση
είναι καθρέφτης στην δική μου εικόνα.
22
Σαν φοίνικας έχω μια
εικόνα φτιαγμένη από λόγο και μόνο,
δεν υπάρχει καθρέφτης
να προσφέρει μου αντίκρισμα. 23
Εκπλήσσομαι, ω ποιητή,
μπρος στον από όνειρα καθρέφτη μου,
στα χρώματά του στον
ανθό απίστευτα σχέδια κρύβει. 24
Το μέσα απ' όλους τους
καθρέφτες σε εξωτερικές καταφαίνεται
μορφές,
αν μακρινή για μας είναι
η θέαση δοκιμάστε να κατανοήσετε το
πέπλο.
Δεν καταφέρνω να καταλάβω
τις συνωμοσίες του απατηλού του κόσμου,
ξέρω πως ψεύτικος
προβάλλει στον καθρέφτη, και χάνεται.
26
Κλείστηκε στον εαυτό
του το θολό είδωλο σαν μπροστά του σε
είδε,
κρύφτηκε μέσα στον
καθρέφτη ωσάν βλέμμα κάποιο μες τα
μάτια. 27
Του αληθινού θεάματος
δείχνει ο καθρέφτης μόνο ένα είδωλο,
δεν υπάρχει ζωγράφος
που της ψυχής το σχέδιο ξέρει να
ιχνογραφήσει. 28
Ο κόσμος είναι αυταπάτη
που στον καθρέφτη αντανακλάται,
διάκοσμος από μόνο
θαυμασμό και τέχνημα από απάτες. 29
Θαυμασμός, θαυμασμό
που ακολουθεί είναι των εν δυνάμει
κόσμων η τόλμη,
για πόσο ακόμα θες
καθρέφτης να είσαι σε καθρέφτη εμπρός;
30
Ο καθρέφτης του αληθινού
μπρος στα χαρακτηριστικά σου θολώνει,
είναι μόνο μακριά από
τα αμφίβολα και τα όνειρα, που τα βέβαια
βρίσκεις. 31
Αν η τριανταφυλλιά
ξεφυλλίσει δεν πεθαίνει η ιδέα του κήπου
του αιθέριου
ο καθρέφτης χάνεται
και στη θέση του το αγνό θέαμα μένει. 32
Γλυκιά κατοικεί στην
καρδιά η δική σου εικόνα και καμιά μορφή
άλλη,
ο καθρέφτης μόνιμη
κατοικία του θαυμασμού είναι, σίγουρα
όχι των ειδώλων. 33
Του κόσμου το σχέδιο
αποτέλεσμα είναι νόων με πίστη διπλή,
ζωή το είδωλο δίνει
στην πλάνη, καθρέφτες και άτομα αφομοιώνει
34
Καθρέφτης είμαστε σε
ονείρων αντικατοπτρισμούς, λύση δεν
έχει:
από πάντα μας δείχνουν
πράγματα στα μέτρα της όρασής μας 35
Μαζέψαμε από του κόσμου
τους αγρούς θαυμασμό μονάχα,
καθρέφτες ξεφυτρώνουν
αν ένας σπόρος φυτευτεί από ματιές που
ξέρουν. 36
Ποιος άραγε μπορεί να
μας μιλήσει για τόση ομορφιά που σημεία
δεν έχει;
Του τριαντάφυλλου το
άρωμα καθρέφτης είναι που μας κρύψαν.
37
Πως μπορώ να ξεφύγω απ'
την παγίδα που έστησε ο τόσος θαυμασμός;
Το μάτι μου ο καθρέφτης
είναι που κλείστηκε σε πηγαδιού κάποιου
τον πάτο. 38
Με τα άδεια χρώματα του
τίποτε ζωγράφισα μορφές παραμυθένιες,
ο καθρεφτένιος θαυμασμός
πινέλο είναι που στους μαέστρους λείπει.
39
Στο έλεος οράματος την
πόρτα χτύπησα της έκπληξής μας,
μόνη όχθη είναι ο
καθρέφτης, σαν πλάνης μαίνεται τυφώνας
40
Δεν αποζητά επιβεβαιώσεις
η ανόητη όψη αυτής της ύπαρξης,
αν παρατηρείς το είδωλο
ενός τριαντάφυλλου μην στέκεις τον
καθρέφτη να μυρίζεις. 21