Τις πταίει...

    Είδα τα σημεία των καιρών.... Είδα σκηνές απείρου κάλλους μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο.... Είδα.... Είδα... Φούσκωσα κι έγραψα....

  Τις πταίει...

Σ' αυτή τη γη γεννήθηκες

'κείνα τ' αρχαία χρόνια

μα η μοίρα τό 'θελε να ζεις

όπως τα χελιδόνια...

Νά 'ρχεσαι με την άνοιξη

να φέρνεις καλοκαίρι

να φεύγεις συ φθινόπωρο,

χειμώνα, σ' άλλα μέρη.

Και όπου πας να κουβαλάς

ζωή γλυκιά σαν μέλι

μα πίσω σου τι άφησες

διόλου να μην σε μέλλει.

Συχνά στήνεις ανδρείκελα

σε σένανε να μοιάζουν

ψεύτικα λόγια να σκορπούν

ελευθερία να τάζουν.

Κάθισα και το σκέφτηκα

μ' αυτή σου την συνήθεια

και ίσως ανακάλυψα

κάποια πικρή αλήθεια.

Θαρρώ εσύ ευθύνεσαι

γι αυτή την συγκυρία

όμορφη συντοπίτισσα

γλυκιά Δημοκρατία.