Ηλίθιος
Τόση
ζωή και τόσες μάχες σου χαμένες
όλες
τα νώτα που δεν είχες φυλαγμένα
να
επιμένεις με τις μνήμες σου σβησμένες
όλοι
πως έχουν την ψυχή τους σαν εσένα...
Μα
των ανθρώπων οι ψυχές όλες δεν μοιάζουν
έχουν
αγκάθια οι πιο πολλές και σε τρυπάνε
κι
είναι και άλλες δηλητήριο όπου στάζουν
στις
ανοιχτές σου τις πληγές για να πονάνε.
Αργοναύτης
09/09/2013
Σε βρίσκω πληγωμένο μου φαίνεται
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά είναι αλήθεια ότι έτσι έχουμε όλοι νιώσει, ειδικά αν επενδύσαμε σε ανθρώπους λάθος... φίλους, γνωστούς, συγγενείς, συντρόφους...
Όμως όλα θα περάσουν.
Ως τότε πρέπει να σου πω ότι ενθουσιάστηκα απ΄ την έμμετρη παρουσίαση και αυτού του συναισθήματος.
Φλώρα μου αγαπημένη φίλη... Όσο θα εξακολουθώ να είμαι έτσι θα συμβαίνει διαρκώς... αλλά θα γίνεται κι αφορμή να γράφω... Στα δύσκολα νοιώθω την ανάγκη.
ΔιαγραφήΕπιτρέπουμε μόνο αγγίγματα απαλά, Σπύρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, καλέ;!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα χρυσόστομε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κάνεις εσύ; Είχα καιρό να περάσω.
και μια ένσταση: όχι ηλίθιος αλλά καλοκαρδος, έτσι είναι :)
ΑπάντησηΔιαγραφή