Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Ηλίθιος

Ηλίθιος

Τόση ζωή και τόσες μάχες σου χαμένες
όλες τα νώτα που δεν είχες φυλαγμένα
να επιμένεις με τις μνήμες σου σβησμένες
όλοι πως έχουν την ψυχή τους σαν εσένα...

Μα των ανθρώπων οι ψυχές όλες δεν μοιάζουν
έχουν αγκάθια οι πιο πολλές και σε τρυπάνε
κι είναι και άλλες δηλητήριο όπου στάζουν
στις ανοιχτές σου τις πληγές για να πονάνε.



                                                   Αργοναύτης 09/09/2013

6 σχόλια:

  1. Σε βρίσκω πληγωμένο μου φαίνεται
    αλλά είναι αλήθεια ότι έτσι έχουμε όλοι νιώσει, ειδικά αν επενδύσαμε σε ανθρώπους λάθος... φίλους, γνωστούς, συγγενείς, συντρόφους...
    Όμως όλα θα περάσουν.
    Ως τότε πρέπει να σου πω ότι ενθουσιάστηκα απ΄ την έμμετρη παρουσίαση και αυτού του συναισθήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου αγαπημένη φίλη... Όσο θα εξακολουθώ να είμαι έτσι θα συμβαίνει διαρκώς... αλλά θα γίνεται κι αφορμή να γράφω... Στα δύσκολα νοιώθω την ανάγκη.

      Διαγραφή
  2. Επιτρέπουμε μόνο αγγίγματα απαλά, Σπύρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πες τα χρυσόστομε!!!

    Τι κάνεις εσύ; Είχα καιρό να περάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και μια ένσταση: όχι ηλίθιος αλλά καλοκαρδος, έτσι είναι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή