Αναπάντεχη συνάντηση....

Το κινητό χτύπησε νωρίς το πρωί χθες. Πάνω που απολάμβανα το φρεσκοφτιαγμένο καφεδάκι μου. Στην άλλη άκρη της γραμμής η Γιάννα μου, η σύζυγός μου. Βρίσκεται από καιρό στην Αθήνα στο παιδί της. Μου ζήτησε λοιπόν αν μπορώ να κατέβω Αθήνα να την πάρω για να αποφύγει την ταλαιπωρία με το ΚΤΕΛ και να πάρουμε μαζί και την λατρεμένη μου Σάρα, ένα από τα σκυλιά της οικογένειας και μερικά παραπάνω πράγματα.

Ετοιμάστηκα λοιπόν όσο πιο γρήγορα μπορούσα και αφού ενημέρωσα όποιον έπρεπε να ξέρει πως φεύγω κατά τις 12:30 έφυγα... Είχα προγραμματίσει να σταματήσω στον Αγ. Κωνσταντίνο για ένα καφεδάκι και ένα sandwitch καθότι έφευγα θεονήστικος... Θέλετε από την πείνα, θέλετε από το άγχος, πλησιάζοντας στον Αγ. Κωνσταντίνο έκανα ένα λάθος.... Ένα λάθος που έγινε η αφορμή μιας αναπάντεχης συνάντησης. Βγήκα στην πρώτη έξοδο για Αγ. Κωνσταντίνο και όχι στην δεύτερη που οδηγεί άμεσα στο νέο κατάστημα όπου κάνει την εικοσάλεπτη στάση και το ΚΤΕΛ. Το αντιλήφθηκα άμεσα αλλά έπρεπε να πάω λίγο πιο κάτω να κάνω αναστροφή. Αν δεν είχε συμβεί αυτό θα είχα τελειώσει το πρόχειρο γεύμα μου και θα είχα φύγει.

Μόλις είχα καθίσει σε ένα τραπεζάκι να φάω όταν έφτασε το λεωφορείο Βόλος-Αθήνα για την καθιερωμένη στάση του.... Το είχα προσπεράσει ώρα πριν, μια που αναχώρησε λίγο νωρίτερα από εμένα ενώ μια στάση για βενζίνη με καθυστέρησε περισσότερο. Και τότε άκουσα να με φωνάζουν. Έκπληκτος είδα μπροστά μου τον Διονύση!!!! Ναι, καλά καταλάβατε, τον Διονύση της προηγούμενης ανάρτησης!!! Πήγαινε Αθήνα για μια υποχρέωση ( σ. σ. τα έχουν αυτά οι συγγραφείς ειδικά αν επιδιώκουν να γίνουν πασίγνωστοι, χα χα.... ). Φαίνεται πως όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν το σύμπαν αρχίζει να κάνει τα δικά του μαγικά κόλπα, για να τους δίνει ευκαιρίες να συναναστραφούν και να γνωρίζονται καλύτερα... Και με τον Διονύση απ' ότι φαίνεται βρισκόμαστε πιστεύω στην αρχή μιας μεγάλης, μακρόχρονης και ουσιαστικής φιλίας. Αλλιώς γιατί να μπει στον κόπο ολόκληρο σύμπαν να καταστρώσει το σχέδιο αυτής της αναπάντεχης συνάντησης;