Κάτι που αξίζει...

   Άλλη μια προσπάθεια της εταιρείας Διοτίμα και Μούσες σαν το αφιέρωμα στον Πάμπλο Νερούντα στο οποίο είχα την χαρά να πάρω μέρος, αυτή την φορά αφιέρωμα στην αξέχαστη Μαρία Κάλλας. Όσοι μπορείτε από Βόλο και κοντά ελάτε να το δείτε. Αξίζει! Είδα τις πρόβες και κάτι ξέρω... 

  Κείμενα από την Ειρήνη Σκουλή που ύφανε και τον ιστό του αφιερώματος στον Νερούντα. Σκηνοθεσία από τον ίδιο με το αφιέρωμα στον Νερούντα σκηνοθέτη, τον Άγγελο Κάβουρα. Ακολουθεί το δελτίο τύπου!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ, Η ΓΥΝΑΙΚΑ

η γυναίκα που έφυγε, η φωνή που μένει



ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΜΕΡΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΟΠΕΡΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ



ΠΑΛΙΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΤΡΙΤΗ 15, ΤΕΤΑΡΤΗ 16 & ΠΕΜΠΤΗ 17 Νοεμβρίου 2011 στις 9.00μμ



Η αστική μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εταιρία “ΔΙΟΤΙΜΑ & ΜΟΥΣΕΣ”, που δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στην πόλη μας στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά και γενικότερα του πολιτισμού, παρουσιάζει την Τρίτη 15, Τετάρτη 16 και Πέμπτη 17 Νοεμβρίου στην Παλιά Ηλεκτρική (ώρα 9μμ) ένα θεατρικό έργο εμπνευσμένο από τη ζωή της μεγάλης Μαρίας Κάλλας. Η επιτυχία των δύο μουσικοθεατρικών αφιερωμάτων στους ποιητές Νίκο Καββαδία και Πάμπλο Νερούντα, που προηγήθηκαν, ώθησε τα μέλη της εταιρίας, και κυρίως την πρόεδρο Μαρία Αρφέ – Καρινάκη που είχε και την πρωτογενή ιδέα, να τολμήσουν να καταπιαστούν με ένα τεράστιο όνομα – θρύλο. Και αυτό βέβαια χρησιμοποιώντας ιστορικά και μυθοπλαστικά στοιχεία της μεγάλης ντίβας, όταν αυτή, προδομένη από τη φωνή της αλλά και από το μεγάλο της έρωτα, τον Αριστοτέλη Ωνάση, αποσύρεται ουσιαστικά από τη ζωή.



Η ιστορία αρχίζει όταν η Μπρούνα, η πιστή της καμαριέρα επιστρέφει στο σπίτι του Παρισιού λίγα χρόνια μετά το θάνατο της Κάλλας. Η σκόνη του χρόνου που έχει καθίσει πάνω στα παλιά έπιπλα αναδεύεται, οι χώροι που κρατούν καλά φυλαγμένες τις διαθήκες των αναμνήσεων ζωντανεύουν, τα πρόσωπα ξυπνούν και… Το έργο προσπαθεί να αποτυπώσει τις απλές και καθημερινές σκέψεις που πιθανόν να έκανε η μεγάλη ντίβα, όπως κάνουν όλες οι συνηθισμένες γυναίκες σε ανάλογες καταστάσεις. Τι σκεφτόταν η γυναίκα Μαρία Κάλλας όταν έμενε ολομόναχη στο δωμάτιό της, κρυμμένη πίσω από την κουρτίνα του παραθύρου της; Πώς εκφραζόταν και τι κουβέντιαζε με την καμαριέρα της όταν έκλεινε πίσω της η πόρτα του διαμερίσματός της στο Παρίσι, μακριά από τα φώτα της ράμπας και τα αδιάκριτα βλέμματα των παπαράτσι που την κυνηγούσαν; Αντέδρασε άραγε διαφορετικά στην προδοσία από μια απλή καθημερινή γυναίκα;



Αποσπάσματα από δηλώσεις της Μαρίας Κάλλας:

«Νιώθω τις ρίζες μου κομμένες, αν είχα ποτέ ρίζες! (…) Τι στο καλό είμαι; Όλος ο κόσμος είναι η πατρίδα μου, κι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου είναι συμπατριώτες μου.»

«Πήγα σχολείο ως δεκατριών ετών(…) στη σκηνή ντεμπουτάρισα μόλις δεκατεσσάρων ετών. Ας το πούμε, λοιπόν, ότι μόρφωση δεν απέκτησα! Έτσι [δυστυχώς] είναι!»

«Είμαι τρομερά ντροπαλή, ιδίως στις δοκιμές. Δεν αντέχω να με κοιτάνε!»

(Χωρίς γυαλιά η Μαρία δεν έβλεπε ούτε ένα μέτρο μακριά) «Όχι, δεν μπορώ να δω το μαέστρο. Τα κάνω όλα με την ακοή μου και με το μουσικό μου κόσμο, διότι στη σκηνή δεν πρέπει να μαθαίνεις το ρυθμό, αλλά να τον αισθάνεσαι!»

«Οι γυναίκες έχουμε μια μεγάλη δύναμη που δεν τη χρησιμοποιούμε αρκετά: τη θηλυκότητα! Αν, απλούστατα, ξέραμε να είμαστε γυναίκες, θα είχαμε όλο τον κόσμο στα πόδια μας…»

«Δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες που μπορούν να σταθούν δίπλα μου. Το να είσαι διάσημη μπορεί να είναι και μειονέκτημα…»

«Κι αν οι δρόμοι μας χωρίσουν με τον Αρίστο, θα υπάρχει ανάμεσά μας η αλληλοεκτίμηση.»

«Δεν την ήθελα αυτή τη σταδιοδρομία της star.»

«Που απέτυχα; Μα απέτυχα να ολοκληρωθώ ως γυναίκα, γιατί αυτό που πάντα επιθυμούσα περισσότερο από την επιτυχία ήταν να γίνω μητέρα…»



ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Το σενάριο είναι της Ειρήνης Σκουλή, που έχει πλέον ειδικευτεί θα λέγαμε στα βιογραφικά μουσικοθεατρικά αφιερώματα ιερών τεράτων του εγχώριου αλλά και παγκόσμιου στερεώματος. Η σκηνοθετική ματιά ανήκει στον Ευάγγελο Κάβουρα και την επιχειρεί μετά το επιτυχές ανέβασμα των θεατρικών του έργων Ήταυρος και 60 και τη σκηνοθετική επιμέλεια του αφιερώματος για τον Νερούντα. Συμμετέχει με την ποίησή της η Μαρία Αρφέ-Καρινάκη που είχε και τη γενική επιμέλεια-οργάνωση. Παίζουν: Μαρία Χαϊντούτη, Ειρήνη Σκουλή, Δήμητρα Σκουφογιάννη. Ακούγεται ο Κώστας Σταμούλης. Τραγουδάει η σοπράνο Γενοβέφα Ισήφη, ενώ στο πιάνο τη συνοδεύει η Μαρία Ζήφκου. Σκηνικό – Ζωγραφική – Κοστούμια: Στέλλα Καραγκούνη. Το φωτισμό σχεδιάζει ο Βλάσης Σκουλής. Η ηχογράφηση έγινε στο Studio A440 του Γιώργου Ζαγόρη, η φωτογράφηση από τον Στάθη Καραδημητρίου και η παραγωγή από την Α.Μ.Κ.Ε. “ΔΙΟΤΙΜΑ & ΜΟΥΣΕΣ”. Γενική είσοδος 10 ευρώ, (προπώληση στο κατάστημα PUBLIC) 8 ευρώ, φοιτητικό 5 ευρώ. Η ομάδα ευχαριστεί θερμά το Διοικητικό Συμβούλιο και το προσωπικό του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Δήμου Βόλου για όλες τις παρεχόμενες διευκολύνσεις.