Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Στο παγκάκι



Κει στης πλατείας το φιλόξενο παγκάκι
στάθηκα λίγο μια στιγμή να ξαποστάσω
να ξεχαστώ και την ψυχή μου να πλανέψω...
Άστεγα όνειρα τότε έτρεξαν κοντά μου
σαν νά 'ταν περιστέρια πεινασμένα
που ψίχουλα γυρεύουνε στο κρύο...
Ζεστό να το κρατήσουν ως το βράδυ
που άστεγα όνειρα ξανά θα γεννηθούνε
τα χαραγμένα ξύλα να ποτίσουν...

                                                Αργοναύτης
                                                Βόλος 02/02/2013

2 σχόλια:

  1. Παγκάκι και όνειρο...
    Αυτές οι δύο λέξεις μάλλον είναι ζευγάρι.
    Σαν τα ζευγάρια που σκαλίζουν τα όνειρά τους πάνω στα ξύλα στο παγκάκι μέσα σε μια καρδιά...
    Σαν αυτά τα όνειρα που κάνουν οι έφηβοι,που συνηθίζουν να κάθονται ανήσυχα στην πλάτη στο παγκάκι και με τη λέξη "ρε μαλάκα" για προσφώνηση ο ένας προς τον άλλο, μιλάνε για τη ζωή που απλώνεται μπροστά τους και θέλουν να την κατακτήσουν.
    Άντε πάλι κατάφερες το μυαλό μου να φτιάξει εικόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου καλή.... Πάντα με τον καλό λόγο... Αυτό με ενθαρρύνει να γράφω.... Ξέρεις σκέφτηκα αυτούς που την βγάζουν στα παγκάκια αυτά την νύχτα... Τα άστεγα όνειρά τους βρήκαν τον δρόμο από το ποτισμένο με αυτά ξύλο στην ψυχή μου.... μου ψιθύρισαν.... και...

      Διαγραφή