Μνημόσυνο

  Μνημόσυνο

Άπλωσα την αγάπη μου για σένα

σε στίχους τεντωμένους σαν σχοινιά

ασπρόρουχα ψυχής φρεσκοπλυμένα

στων άγνωστων ποιητών τη γειτονιά.

Δεν νοιάζομαι το άσπρο να θαυμάσουν,

είναι για μένα ένα μνημόσυνο γλυκό!

Κι ίσως να βρουν τα λόγια να προφτάσουν

να πουν στην μάνα τους κι αυτοί ότι κι εγώ.

Πρώτη μου αγάπη και στερνή μου,

απάνεμο λιμάνι στον καημό

“αχ μάνα” πάντα ακούγεται η φωνή μου

σε κάθε της ζωής μου στεναγμό.

Κι ελπίζω ακόμα τώρα στα ουράνια,

εκεί που η ψυχή σου κατοικεί,

θα φτάνει κάθε στίχος με περφάνεια

πως σε θυμάμαι πάντα να σου πει.

                                         Αργοναύτης

                                                   Βόλος 29/04/13