Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Απόγνωση

Για σένα φίλη μου που έγινες αφορμή με μια σου ανάρτηση να γραφεί αυτό το κομμάτι... Ελπίζω να το δεις... Ξέρεις εσύ...




Απόγνωση

Πνίγομαι ήταν η κραυγή σου
σε μια στιγμή αδυναμίας.
Για ποιόν θεό είναι η σφαγή σου
κι είσαι αμνός μα ποιας θυσίας;

Ποιοι κομματιάσαν τη ζωή σου
και την πετάξαν στα σκουπίδια;
Μύριες ζωές σαν την δική σου
γύρω, σπαρμένα αποκαΐδια...

Ένα θεό αυτοί πιστεύουν
μόνος θεός γι' αυτούς το χρήμα
σωρό ζωές γι' αυτόν μαζεύουν
δεν έχουν όσιο ούτε κρίμα.

Είσαι για εκείνους μόνο πιόνι
σ' ένα παιχνίδι τους στημένο
που όταν κάποτε τελειώνει
πάντα σε βρίσκει τον χαμένο.

Μα εσύ κρατήσου, μη λυγίσεις,
μην παραδώσεις τα όνειρά σου
να σου τα κλέψουν μην αφήσεις
κι ας μείνουν μόνο αυτά δικά σου.

Αργοναύτης

Βόλος 11/02/2013

2 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω αν η αφιέρωσή σου αφορά μόνο μια φίλη σου, νομίζω πως αφορά όλους μας πλέον.
    Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή