Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Για μια δροσερή και γλυκιά φωνή




Η ζωή καθενός διασταυρώνεται με τις ζωές πολλών άλλων ανθρώπων μια ή περισσότερες φορές αλληλεπιδρώντας συχνά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ενίοτε τόσο ελάχιστα που δεν πέφτει καν στην αντίληψή μας, άλλοτε τόσο έντονα που αλλάζει κυριολεκτικά η πορεία της μιας, της άλλης ή και των δύο, άλλοτε αργά αλλά σταθερά και σε βαθμό κάθε φορά ικανό να γίνεται αντιληπτή και σταδιακά αποδεκτή αυτή η αλληλεπίδραση.
Καθημερινά μπορεί να διασταυρώνουμε αδιάφορα τα βλέμματα και τα βήματά μας με πάμπολλους ανθρώπους, άτομα που δεν ξανασυναντήσαμε και ούτε ποτέ θα ξανασυναντήσουμε. Κι αν αυτό έγινε ή ξαναγίνει μπορεί να μην το αντιληφθούμε καν, έτσι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε από την δική μας πορεία ζωής. Ίσως πάλι τύχει να πέσουμε πάνω σε κάποιον από απροσεξία ή αφηρημάδα, με ή χωρίς τις όποιες συνέπειες κι αυτό σίγουρα κάτι θα αλλάξει στις πορείες ζωής και των δύο σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Κάποιος μπορεί να χαμογελάσει με κάτι τέτοιο και μετά από ένα χαιρετισμό να απομακρυνθεί εντυπώνοντας το πρόσωπο του άλλου, άλλος μπορεί να φτάσει σε σημείο βρασμού, πάλι με -κατά συνέπεια- έντονη ανάμνηση του έτερου. Όμως κάποιες φορές τυχαίνει να διασταυρωθεί η ζωή μας με την ζωή και την δραστηριότητα ατόμων αρχικά παντελώς άγνωστων και αυτό να δώσει εκκίνηση σε μια παράξενη αλληλεπίδραση που καταλήγει να μεταμορφώσει αργά αλλά σταθερά και αντιληπτά ακόμα και το είναι μας.
Έτσι μια μέρα ξεκίνησα για ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο. Ένα ταξίδι με προορισμό τον τόπο κατοικίας της συντρόφου μου, τότε 320 χλμ. μακριά μου. Τρεις ώρες ταξίδι. Ξεκίνησα ώρα έντεκα παρά κάτι το βράδυ κατευθείαν από την δουλειά με αρκετή κούραση που η προοπτική της τρίωρης μοναχικής οδήγησης την έκαναν να βαραίνει περισσότερο. Το πρώτο πράγμα μετά από ένα χιλιόμετρο οδήγησης κι ένα τσιγάρο, ήταν να ανάψω το ραδιόφωνο. Λίγο ψάξιμο. Κάποιος καλός σταθμός με ρυθμική μουσική που σύντομα χάθηκε μόλις η εθνική οδός με οδήγησε λίγο μακρύτερα από την πόλη. Πάλι το ψαχτήρι. Ειδήσεις. ΝΕΤ. Εθνική εμβέλεια. Καλό σήμα. Μένω. Σε λίγο άλλαζε η ζωή μου. Κι εγώ δεν το ήξερα ακόμα.
Τέλος ειδήσεων. Μια χαρούμενη μουσικούλα. Μια δροσερή και γλυκιά φωνή. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Το άγχος να φάω τα χιλιόμετρα, να φτάσω όσο πιο γρήγορα, με έτρωγε. Κι όμως σταδιακά, υπόγεια, υποσυνείδητα έγινε κάτι. Δεν είχε ώρα που ξεκίνησε η εκπομπή όταν διαπίστωσα ξαφνικά ότι εκείνη η φωνή είχε εισχωρήσει στο σώμα μου και του ξανάδινε σιγά σιγά τόνο, είχε εισχωρήσει στο μυαλό μου και καθάριζε αργά την συσσωρευμένη ομίχλη της μέρας κάνοντας την κούραση και την μοναξιά παρελθόν. Δεν είχα χάσει λέξη από εκείνη την φωνή που μαζί της έφερνε πολλές άλλες σε ένα παιχνίδι διάδρασης μέσω μηνυμάτων. Σταμάτησα κι έστειλα μήνυμα... Μπήκα στο παιχνίδι... Όμως η εκπομπή τελείωσε. Έμεινα κολλημένος στον σταθμό. Άλλη εκπομπή. Άλλο ύφος. Πότε ενδιαφέρον, πότε εκνευριστικό... Είχα τόσο ανάγκη από συντροφιά πού υπέμεινα για δύο ώρες. Όσο και το υπόλοιπο ταξίδι. Ένα ταξίδι που έκανα πλέον συχνά. Τόσο που σύντομα εκείνη η φωνή έγινε από αγαπημένη καθημερινή συνήθεια έως ισχυρό εξαρτησιογόνο ναρκωτικό. Δεν άλλαζα πλέον σταθμό. Έπρεπε κάθε μέρα να συντροφεύει την επιστροφή από την δουλειά ξεκουράζοντας σώμα και μυαλό. Έπρεπε να ακούσω εκείνη την φωνή να μου λέει διάφορα άλλοτε χαριτωμένα άλλοτε ενδιαφέροντα πράγματα σταχυολογημένα εδώ και εκεί, να μου μεταφέρει νέα από τους άλλους που άρχισα να γνωρίζω εκεί, πάνω στην νοητή ραδιοφωνική γέφυρα.
Άκουγα πάλι ραδιόφωνο. Ακροατής, πρώτη μετάλλαξη. Άρχισα να επιθυμώ να γνωρίσω από κοντά αυτά τα νέα φιλαράκια και κάποτε το κατάφερα με μερικά από αυτά. Κοινωνικότερος, δεύτερη μετάλλαξη. Αυτή η γνωριμία μου άνοιξε το παράθυρο σε ένα νέο κόσμο. Το Bookcrossing. Μπήκα και βαπτίστηκα σ' αυτόν γνωρίζοντας υπέροχους ανθρώπους. Κι άρχισα να διαβάζω όσο δεν διάβασα ποτέ. Αναγνώστης, τρίτη μετάλλαξη. Ήρθε έτσι η στιγμή που ήθελα πια να εκφραστώ. Να δοκιμάσω τον πεζό λόγο εκεί που η αγαπημένη φωνή με έσπρωξε θαρρείς. Εκκολαπτόμενος συγγραφέας και blogger, τέταρτη μετάλλαξη. Έπειτα να βγάλω έξω τα κρυμμένα στο συρτάρι ποιήματα. Τολμών ποιητής, πέμπτη μετάλλαξη. Αυτό φέρνει την πρόταση για συμμετοχή με απαγγελίες σε αφιέρωμα που καταλήγει να γίνει μια εκπληκτική μουσικοθεατρική παράσταση. Κατόπιν είσοδος σε θεατρική ομάδα. Ερασιτέχνης ηθοποιός, έκτη μετάλλαξη.
Κοιτάζω πίσω... Πόσα άλλαξαν στην ζωή μου από εκείνο το βράδυ! Πάμπολλα! Πολλά άσχημα και δυσάρεστα συνέβησαν. Κάποια λίγα πανέμορφα, ευχάριστα και συγκινητικά... Έχασα κάποια άτομα από γύρω μου. Προστέθηκαν πολλά περισσότερα και σαφώς καλύτερα. Μια κοινή συνιστώσα σε ότι καλό μπορώ να θυμηθώ ότι μου έτυχε και σε όσους υπέροχους συνάντησα οδηγεί σε ένα σημείο. Την απαρχή του παντός. Μια δροσερή και γλυκιά φωνή στο ραδιόφωνο συντροφιά στο ταξίδι κάποιο βράδυ Παρασκευής. Μια φωνή που ακούει στο όνομα Νανά Τσούμα.
Υ.Γ. Τώρα πια θα την βρείτε εδώ http://nanatsouma.blogspot.gr  ηχογραφημένη κάθε μέρα και εδώ http://www.mindradio.gr ζωντανά ενίοτε τα Σάββατα και τις Κυριακές 17:00 - 19:00. 


12 σχόλια:

  1. Μόλις ανάρτησα την λύση του αινίγματος. Η λύση στο αίνιγμα «Τι είναι αυτό που μπορείς να κρατήσεις χωρίς να το αγγίξεις;» είναι η ανάσα! Ευχαριστώ για την συμμετοχή .Βρήκες την σωστή απάντηση, επομένως αν θέλεις μπορείς να πάρεις το εικονάκι να κοσμήσεις το blog σου.
    http://delfinaki-sunset.blogspot.com/2013/01/blog-post_19.html

    καλωσόρισες στην παρέα μας και στο blog μου. Θα χαρώ να τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε μια παράλληλη και ομοιοκατάληκτη διασταύρωση βρέθηκα κι εγώ. Στο καταπληκτικό κείμενό σου, ανακάλυψα και προσωπικά βιώματα και συναισθήματα.
    Να'σαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια;;; Πολύ χαίρομαι γι αυτό! Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου....

      Διαγραφή
  3. Είναι αλήθεια πως στη ζωή μας μπαίνουν απρόσμενα καινούριοι άνθρωποι - ίσως να στάλθηκαν από κάποιον που τους χρησιμοποίησε σαν αφορμή γιατί ήθελε να δώσει την άλλη διάσταση στη ζωή μας, που ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζαμε - και όταν αφήνουμε να ξεδιπλωθεί από μέσα μας αυτό που διστάζαμε να εμφανίσουμε ως τότε, ξαφνιαζόμαστε από τις δυνατότητές μας.
    Εγώ συνάντησα πλήθος τέτοιων ανθρώπων ακριβώς όταν τους είχα απόλυτη ανάγκη.
    Καλό βράδυ να έχεις και καλή συνέχεια στις τόσο ποιοτικές μεταλλάξεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα είναι όπως τα ες.... Εγώ το λέω και το χέρι του Θεού!...

      Διαγραφή
  4. Για σου..πολλες φορές έρχονται καποιες στιγμές που αλλάζουν την ζωή μας. ισως να εκανες την σωστή κινηση (ανοιγμα σταθμού) την σωστή ωρα......για την Νανα΄διαβασα και στης Αντιγόνης
    σημειώσα ήδη ωρα και μερες...μου κινήσατε και οι δυό την περιέργεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήλθες Ρούλα μου. Ναι έκανα τότε την σωστή κίνηση την σωστή στιγμή... Η Νανά μας κράτησε και μας κρατά χρόνια υπέροχη συντροφιά αλλά πάνω από όλα μας έκανε να βρούμε ο ένα ςτον άλλο.... Ήταν εντελώς τυχαίο το ότι ΚΑΙ η Αντιγόνη έγραψε για εκείνη τώρα! Ή μήπως όχι;;;; Κάποιος εκεί πάνω σίγουρα κινεί αόρατα νήματα με τα οποία συντονίζει τις καρδιές μας... Μόνο έτσι μπορώ να το εξηγήσω...

      Διαγραφή
  5. Πιστεύω βαθειά οτι "τίποτα δεν ειναι τυχαίο " κι οτι ΟΛΑ γίνονται για κάποιο λόγο :-)
    Φιλιά
    Θεοφανώ ( GLAROS )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι λοιπόν... Το πιστεύω.... όλα μα όλα γίνονται για κάποιο μυστήριο ανώτερο λόγο που εκ των υστέρων ίσως καταλάβουμε...

      Διαγραφή
  6. Σπύρο, έτσι είναι μ εκείνα τα "μικρά"(?) "τυχαία"(??) πραγματάκια, που είναι ικανά ν αλλάξουν ροή στη σκέψη μας, ενίοτε και στη ζωή μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάθε φορά που διαβάζω ανάλογες αναρτήσεις ή ακούω ανάλογες ιστορίες για ανθρώπους ή γεγονόντα που έτσι ξαφνικά άλλαξαν την ζωη μας, σκέφτομαι πως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο..αυτή η μυστήρια δύναμη που έτσι ξαφνικά τα αλλάζει όλα είτε προς το χειρότερο είτε προς το καλύτερο με τρομάζει..γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει στο κατώφλι σου. Χαίρομαι που στο δικό σου κατώφλι αυτός ο άνθρωπος, μόνο με την δλυναμη της φωνής του, σου έφερε τόσες όμορφες αλλαγές. Να είσαι πάντα καλά και να την θυμάσαι πάντα.. Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή