Βροχή
Γύρισε απότομα ο καιρός και η βροχή
τώρα
με δύναμη στη στέγη μου χορεύει
και
δοκιμάζει της ψυχής την αντοχή
που
αχτίδες ήλιου με απόγνωση γυρεύει.
Μαύρα
τα σύννεφα μαζώχτηκαν ξανά
στον
ουρανό θαρρείς να μοιάζει στη ζωή μας
τα
ρούχα έχασε κι αυτός τα γαλανά
με
πέπλο γκρίζο πια σκεπάζει το πρωί μας.
Όμως
ψυχή μου μη λυγάς και μη φοβάσαι
το
δάκρυ είναι του Θεού αυτή η βροχή
από
ψηλά σ' είδε να κλαις και να λυπάσαι
και
στέλνει υπόσχεση ν' αλλάξει εποχή...
Αργοναύτης
Βόλος 24-01-13
Βόλος 24-01-13
Πάλι δάκρυσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως τα καταφέρνεις μέσα σε ένα μικρό ποιηματάκι, να κάνεις τα δάκρυά μου να τρέχουν.
Συνέχισε να γράφεις....
υπάρχουν άνθρωποι που ζητάνε αυτά που γράφεις.
Με τιμούν τα λόγια σου και η παρουσία σου... Ίσως το μυστικό μου να είναι ότι γράφω αυθόρμητα και με την ψυχή χωρίς να κρύβω το δάκρυ μου από ντροπή... οι άντρες κλαίνε κι αυτοί...
ΔιαγραφήΜ' αρέσει πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤολμώ να το φανταστώ ντυμένο με μουσική.
Νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν εξαιρετικό.
Ό,τι σου λέει πιο πάνω η Φλώρα.
Ακριβώς το ίδιο κι από μένα.
Καλή συνέχεια Σπύρο !
Μαρία μου σε ευχαριστώ... Κι εγώ το φαντάστηκα με μουσική και ίσως χάρη στον μουσικό Παναγιώτη Μπερλή (από τα Διάφανα κρίνα)σύζυγο της φίλης μου της ζωγράφου Αγγελικής Κούρκουλου να γίνει πραγματικότητα για κάποια από τα ποιήματά μου.... Έχω την πρότασή του... και έχει ήδη μελοποιήσει ένα...
ΔιαγραφήΔιάφανα; Τι λες τώρα; Aπ' τα αγαπημένα γκρουπ. Θυμάμαι ακόμα την περίοδο που διαλύθηκαν και είχε πέσει πολύ κατήφεια... Παρ' όλα αυτά οι μουσικές τους είναι στην καρδιά μας πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας κρατήσεις ενήμερους...