Ονείρου μονοπάτια

Ονείρου μονοπάτια

Σε μονοπάτια ονειρικά θε να βρεθώ

που χνάρια ποιητών έχουν χαράξει

ή που πινέλο κάποιο μαγικό

σε πίνακα με χρώματα έχει στάξει...

Με πεταλούδες να πετούν εδώ κι εκεί

ανέμελες στα διάφανα φτερά τους

όπως στα όνειρα που έκανα παιδί

και να γλυκαίνει μου η ψυχή απ' την θωριά τους...

Δεν ξέρω όμως να κάνω ζωγραφιές

να ζωγραφίζω ξέρω με τους στίχους

κι εκείνα που άλλοι φτιάχνουν με μπογιές

γεμίζουνε το είναι μου με ήχους...

Κάθε εικόνα που μ' αγγίζει στην ψυχή

γίνεται λέξεις που ολόγυρα πετούνε

μέχρι η σειρά τους φτάσει στο χαρτί

στο νέο ποίημα τη θέση τους να βρούνε...

                                                           Αργοναύτης

                                                           Βόλος 24/01/2013

  

    Το ποίημα αυτό γεννήθηκε μόλις έμαθα το θέμα της έκθεσης ζωγραφικής της αγαπημένης φίλης μου Αγγελικής Κούρκουλου -Πεταλούδες και μονοπάτια- που μου ζήτησε να της "δανείσω" για τίτλο στην έκθεση τον τίτλο του προηγούμενου ποιήματός μου "Χρωματίζοντας όνειρα". Οι τέχνες συνεργάζονται, ζυμώνονται, αλληλεπιδρούν και θα έλεγε κανείς ότι γονιμοποιεί η μία την άλλη με αποτέλεσμα την γέννηση "μιγάδων" τέχνης....Κατά την διάρκεια της έκθεσης (από 1η Φλεβάρη) ίσως οργανώσουμε ποιητική βραδιά με ποιήματα σχετικά με το θέμα και τους πίνακες...